ارزیابی اثر همبستگی بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و مهارت حل مسئله دانش آموزان

ظهور فناوری هایی مانند اینترنت ، رایانه و نرم افزار های آموزشی در عرصه تدریس و یادگیری باعث شده محیط یادگیری جدیدی مانند محیط الکترونیکی بوجود آمده و به دنبال آن باعث پیدایش ابزار های فردی نیز شده است . دانش آموزانی که فرایند حل مسئله را فرا می گیرند میتوانند در هر مرحله از زندگی مسئله هایی که تا به حال با آن مواجه نشده اند را پاسخ دهند. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثربخشی استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات بر مهارت حل مسئله دانش آموزان بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی بود که در مدرسه متوسطه دوم شهر شیراز صورت گرفت . معیارهای ورود به مطالعه شامل آن دسته از دانش آموزانی بود که دسترسی به شبکه های فناوری اطلاعات و ارتباطات داشته و در ضمن حداقل یکبار از شبکه های فناوری به عنوان ابزار آموزشی و به قصد مسائل مرتبط با آموزش استفاده کرده باشند. جامعه آماری مورد بررسی شامل تمام دانش آموزان مشغول به تحصیل در یکی از دبیرستان های ناحیه ۲ شیراز بود و حجم نمونه شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان مشغول به تحصیل در مدرسه که به روش نمونه گیری سیستماتیک یا منظم از میان جامعه مورد بررسی ، در شرایطی که معیار های ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل یک پرسشنامه دو بخشی بود و به منظور تایید روایی ، پرسشنامه در اختیار چند نفر از اعضای هیئت علمی قرار گرفت و روایی آن تایید گردید و به منظور تعیین پایایی ، با استفاده از روش محاسبه ضریب آلفای کرونباخ در مجموع پایایی کل پرسشنامه ۹۶/۰ بدست آمد که سطح مناسبی برای تایید پرسشنامه بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بکارگیری ابزار فناوری اطلاعات و ارتباطات توسط دانش آموزان توانسته است بر مهارت حل مسئله آنها تاثیر مثبت و معناداری داشته باشد.

Keywords:

فناوری اطلاعات و ارتباطات , دانش آموزان , مهارت حل مسئله , سواد اطلاعاتی