تاثیر استفاده از فن آوری واقعیت افزوده بر اشتیاق تحصیلی دانش آموزان در درس علوم پایه ی چهارم ابتدایی abstract
هدف اصلی این مطالعه تاثیر استفاده از فن آوری واقعیت افزوده بر
اشتیاق تحصیلی دانش آموزان در درس علوم پایه ی چهارم ابتدایی بود. روش پژوهش نیمه تجربی با رویکرد تحلیلی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه ی چهارم ابتدایی شهر سقز بود که با توجه به رویکرد پژوهش تعداد ۶۰ نفر به صورت تصادفی در دسترس انتخاب گردید که در دو گروه آزمایش (۳۰ نفر) و کنترل ( ۳۰ نفر) دسته بندی شدند. برای سنجش سنجش
اشتیاق تحصیلی از پرسشنامه
اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (۲۰۰۴) استفاده گردید. ابزار مداخله نیز شامل آموزش از طریق فن آوری واقعیت افزوده و ترکیبی در ۴ جلسه ۳۰ دقیقه ای بود که برای درس علوم تجربی پایه ی چهارم ابتدایی مورد استفاده قرار گرفت . آزمون معلم ساخت در درس علوم پایه ی چهارم در فصل (انرژی الکتریکی ) طراحی شد. ابتدا آزمون
اشتیاق تحصیلی بین دو گروه پیش آزمون انجام گرفت ، سپس بر روی گروه آزمایش آزمون فن آوری واقعیت افزوده اجراء شد. تجزیه وتحلیل دادهها با آزمونهای آماری تحلیل کواریانس یک طرفه و رگرسیون خطی در بستر نرم افزاری اسپی اساس بود. نتایج نشان داد
اشتیاق تحصیلی در یادگیری درس ریاضی دانش آموزان پایه ی چهارم ابتدایی گروه آزمایش که از فن آوری واقعیت افزوده استفاده نمودند نسبت به گروه کنترل، ۳۲/۹ واحد افزایش داشت . با توجه به معادله ضریب رگرسیون، ضریب تعیین تعدیل شده نشان می دهد ۷/۱۵ درصد نمرات
اشتیاق تحصیلی در یادگیری درس ریاضی در دانش آموزان پایه ی چهارم ابتدایی ناشی از نمرات متغیر استفاده از فن آوری واقعیت افزوده می باشد. در واقع استفاده از فن آوری واقعیت افزوده می تواند
اشتیاق تحصیلی در یادگیری درس ریاضی در دانش آموزان پایه ی چهارم ابتدایی را به صورت مستقیم پیش بینی کند.