بررسی اثرات مثبت اندیشی از نظر اسلام در زندگی انسان

چگونگی اندیشیدن نقش مهمی در زندگی و کارکرد انسان ها دارد .انسان ها با توجه به نوع نگرشی که نسبت به خداوند، جهان و خود دارند از یکدیگر متمایز و به دو گروه خوش بین و بدبین دسته بندی می شوند. افراد خوش بین رویدادهای عالم هستی را بد در نظر نمی گیرند. زیرا که می دانند هر لحظه عالم دارای حساب و کتاب بوده و بدون اراده خداوند سبحان برگی از درخت نمی افتد و انسان ها باید به رحمت و بخشش خداوند امید داشته و شادمانه به برنامه ریزی و عمل بپردازند. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی اثرات مثبت اندیشی از نظر اسلام در زندگی انسان بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که مفهوم مثبت اندیشی در ادیان توحیدی اسلام و مسیحیت از راه کلیدواژه امید قابل پیگیری است که متعلق اصلی این امید، در بینش توحیدی اسلام، خداوند سبحان و در اناجیل سه گانه (متی، مرقس و لوقا) و نیز تعالیم پولس، وعده فرارسیدن ملکوت است. در تفکرات یوحنا نیز، مسیح سرچشمه امید به شمار می آید. البته گرچه پیرامون کیفیت دستیابی به این امید و راهکارهای تقویت آن، در ادیان فوق، اختلافاتی وجود دارد اما به طور کلی، امید، در دو حوزه فوق، مرتبط با هدفمندی حیات بشر بوده و در راستای زندگانی اخرویآدمی واقع شده است. از آثار و کارکردهای آن نیز، تقویتروح محبت و احسان به سایرین است.

بررسی اثرات مثبت اندیشی از نظر اسلام در زندگی انسان Keywords:

مثبت اندیشی , اسلام , قرآن