بررسی تطبیقی جایگاه و اهمیت «سفر» در قرآن و عهدین (مطالعه موردی سفرهای حضرت موسی) abstract
زیست عملی پیامبران به عنوان الگوهایی الهی برای هدایت مردم همواره مورد توجه بوده است. از جمله جنبه های مهم زیست عملی می توان به مقوله «سفر» اشاره کرد.
سفر به معنای هرگونه طی مسافت و جابه جایی با انگیزه های مختلف است. یکی از جنبه های مهم زندگی انبیاء سفرهای سرنوشت سازی است که داشته اند؛ این سفرها گاه به فرمان الهی بوده و گاه خودخواسته صورت گرفته است. حضرت
موسی(ع) یکی از پیامبران اولوالعزم است که هم در
قرآن و هم در
تورات زوایای گوناگون زندگی ایشان از جمله سفرهایی که داشته است به تصویر کشیده شده است. این پژوهش سعی بر آن دارد تا با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی به این پرسش بپردازد که سفرهای
موسی(ع) در
قرآن و
تورات تا چه اندازه مورد توجه واقع شده است؟ چه جزئیاتی از این سفرها بیان شده؛ این جزئیات تا چه حد به هم شبیه است و چه تفاوت هایی دارد؟ واکاوی های انجام شده نشان می دهد که هم
قرآن و هم
تورات به مسئله سفرهای
موسی(ع) ورود پیدا کرده و از وقوع اتفاقاتی مهم در طول این سفرها خبر می دهند؛ یعنی در اصل نقل موضوع مشترک بوده و تفاوت ها صرفا در جزئیات است.در خصوص
سفر به همراه خضر به صورت جزئی و کلی اختلافاتی دیده می شود.