بررسی وضعیت امنیت اجتماعی در بافت فرسوده شهری (مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران)

برقراری روابط اجتماعی پایدار و سالم، پیش نیاز امنیت و آرامش در جوامع شهری است. در مناطق فرسوده شهری به دلیل عدم تطابق با نیازهای فیزیکی، اجتماعی و فرهنگی شهروندان، از بین رفتن امنیت و آرامش رخ می دهد که منجر به کاهش احساس مالکیت و تعلق خاطر می شود. امنیت فضاهای شهری نقش فزاینده ای در ارتقای سطح رفاه اجتماعی شهروندان و محیط شهری ایفا می کند. پیشرفت های تکنولوژیکی، سبک زندگی شهری معاصر، و بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله، مردم را تشویق می کند تا از مناطق فرسوده فرار کنند و به مناطق شهری جدید پناه ببرند. از این رو تامین امنیت در تمامی ابعاد در این پهنه های شهری وظیفه ای تعیین کننده برای مدیران شهری تلقی می شود. پیشرفت تکنولوژی و زندگی ماشینی امروزی و تغییر عادات ساکنان شهرهای بزرگ و بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله، مردم را به فرار از بافت های فرسوده و پناه بردن به بافت های جدید شهری تشویق کرده است. لذا برقراری امنیت در تمامی ابعاد به این گونه مناطق شهری یکی از وظایف ضروری مدیران شهری تلقی می شود. پژوهش حاضر به بررسی امنیت اجتماعی در بافت فرسوده منطقه 12 شهر تهران که هسته تاریخی و مرکزی شهر تهران می باشد پرداخته است. نتایج نشان می دهد که با بازنگری در طرح های جامع و تفصیلی، می توان سلسله مراتب خیابان ها را بازتعریف کرد، جاذبه های اقتصادی-اجتماعی جدید ایجاد کرد، روشنایی شبانه را افزایش داد و فرصت های دسترسی مالی را فراهم کردو با بهره مندی مردم از اعتبارات و وام های بانکی، بهسازی و نوسازی منازل قدیمی و متروکه، تصویب قوانین و نظارت بیشتر در زمینه کاهش آلودگی های بصری پیشگیری از فقر اقتصادی ساکنین به منظور کاهش آسیب ها و جرایم اجتماعی، و غیره. .. به ارتقای سطح امنیت اجتماعی در بافت فرسوده منطقه 12 شهر تهران کمک می کند. به طور کلی باید زیرساخت های لازم برای تامین امنیت این سرمایه هویتی کلانشهر تهران فراهم شود تا ساکنان این مناطق از امکانات رفاهی شهری مناسب برخوردار شوند.

Keywords:

امنیت شهری , بافت فرسوده , منطقه 12 شهر تهران , نوسازی و بهسازی بافت فرسوده