آموزش، مدیریت آموزش و سرمایه اجتماعی ۱ (رهیافتی به سوی خلاقیت و نوآوری)

هدف: چگونگی تاثیرآموزش منابع ان سانی ۱ و اثرگذاری آن بر توانمند سازی ۱ کارکنان و در نهایت تبدیل آن به سرمایه ان سانی ۱ کهمسبب رهیافتی ۱ به سوی خلاقیت ۱ و نوآوری ۱ میتواند بر کیفیت کارایی ۱ ، هماهنگی و تسریع در اثربخشی ۱ و در نهایت بر عملکردکارکنان تاثیر مطلوب گذاشته و منجر به خلق تعاملات مبتنی بر اعتماد و ارزیابی ۱ و ارزشابی ۱ مطلوبی باشد.پارادایم تحقیق: پارادایم پساساختارگرانوع مقاله: مطالعه علمی-مروریمنابع داده ها/ )متدولوژی(روششناسی/ رویکرد: در این راستا با استفاده از روش ناشی کیفی، رویکرد هدفمند و بکارگیریاشباع نظری، مصاحبه هایی نیمه ساختار یافته با متخصصین آموزش کارکنان و رجوع به پایگاههای داده های معتبر و سرفصلهایموضوعی؛همچنین مطالعه کتابخانه ای انجام گردید.یافتههای مقاله: آموزش در ابعاد چندگانه نیروی انسااانی منجمله بعد ارتباطی: شاااخه های همانند، اعتماد و تعهدات مشااترتسااهیل کننده روابط ، بعد شااناختی:وجود دیدگاه مشااتر ، ادرا همگن، زبان، بینش مشااتر ، روایت و کد های مشااتر وجودا شترا نام در درون شبکه اجتماعی سازمان و بعد ساختاری: شامل شکل، ترکیب، فراوانی و شدت ارتباطات اعضای سازمان وپیوندهای جاری و زنده در یک شبکه اجتماعی یا سازمان تاثیر عمیقی بر توانمندسازی کارکنان دارد. ودر ابعاد خلاقیت و نوآوری نیزرویکرد صفات مشخصه ۱ و ویژگی های فردی و رویکرد رفتاری ۱ یا فرایندی نیز نتیجه گیری شده است.پیامدهای عملی: انعکاس های کاربردی و اجرایی این مطالعه بهبودسازی شرایط سازمان اجتماعی و اجتماعی سازی سازمانها وتواناسازی کارکنان است بطوری که ارزیابی و ارزشیابی کارکنان همچنین مدیریت آنتروپی سازمانی در تعالی خود باشد.ارزش مقاله: این مقاله سرآمد همه توفیقات محیطی همچنین مسبب مزیت رقابتی در دنیای پیچیده و تصاعدی کنونی را آموزشاز نوع کیفی و اثرگذار معرفی می کند.

Keywords:

آموزش , مدیریت , سرمایه اجتماعی , خلاقیت , نوآوری