اثر مقایسه ای نانوذرات شیمیایی، سبز و فلز سنگین روی بر شاخص های خون شناسی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)

بدین منظور ۴۲۰ قطعه ماهی کپور در هفت گروه آزمایشی T۰ (کنترل)، T۱ و T۲ (۵/۱ و ۵/۲ میلی گرم در لیتر فلز سنگین روی)، T۳ و T۴ (۵/۱ و ۵/۲ میلی گرم در لیتر نانو ذره شیمیایی روی)، T۵ و T۶ (۵/۱ و ۵/۲ میلی گرم بر لیتر نانو ذره سبز روی)، تقسیم و فراسنجه های خونی ارزیابی شدند. میزان هماتوکریت در تیمارهای T۱ وT۲ ، تعداد گلبول های قرمز در تیمارهای T۲، T۴ وT۵ و میزان هموگلوبین در تیمارهای T۲، T۴، T۵ و T۶ و میزان MCH تنها در گروهT۶ کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (۰۵/۰>P). کمترین میزان MCHC در تیمارهای T۴ (۶۰/۱ ±۲۳/۱۹)، T۵ (۳۳/۲ ±۶۱/۱۸) و T۶ (۸۰/۴ ±۴۸/۱۸) و ثبت شد. علاوه براین میزان MCV در T۱ کاهش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل ثبت کرد (۰۵/۰>P). تعداد گلبول های سفید در تمامی تیمارها به جز ۵/۱ میلی گرم در لیتر نانو ذره سبز روی کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (۰۵/۰>P). درصد لنفوسیت ها نیز در تیمارهای T۱ و T۲ فلز سنگین روی و T۳ کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل ثبت کرد (۰۵/۰>P). در مقابل، درصد مونوسیت نیز در گروه های قرار گرفته در معرض فلز سنگین روی افزایش معنی داری را در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد (۰۵/۰>P). این نتایج ممکن است به دلیل اثرگذاری عنصر روی بر بافت های خونساز، ضعف در بهره گیری از آهن جیره یا نوسانات هورمونی باشد که منجر به اثرات نامطلوبی بر فراسنجه های خونی شد.

Keywords:

نانو ذره روی , فلزسنگین روی , نانو ذره سبز سنتز شده , ماهی کپور , فراسنجه های خونی