فرصت ها و تهدیدات پیش روی نقاشی خط بعنوان یکی از هنرهای معاصر

هنر نقاشی خط معاصر ایران از مکتب سقاخانه به بعد در حین رواج مدرنیزاسیون به وجود آمد. بدین صورت که عنصر خط به عنوان یک آرایه تزئینی به نقاشی افزوده شد و به تدریج با تکرار این عمل به عنوان نقاشی خط شهرت یافت. در واقع مکتب سقاخانه تلاش داشت تا فرهنگ تجسمی سنتی ایران را با رویکردهای نوین در حوزه هنرهای تجسمی غرب در جهت جهانی شدن پیوند بزند. این موضوع با گذشت زمان و همگام با گسترش جریانهای پست مدرنیستی در طی دو قرن اخیر که موجب گسترش هنرهای بومی و منطقهای در سرتاسر جهان شده است نیز تشدید شد. هدف این پژوهش مروری بر فرصتها و تهدیدات پیش روی نقاشی خط بعنوان یکی از هنرهای مدرن معاصر میباشد. برای نقاشی خط، فهم هنری خط همراه با هنرمند بودن دو بال اساسی میباشد، ، گذراندن مراحل کلاسیک خط و بسیار نوشتن بهتر از تقلید صرف و مهارت است که در تعریف سنتی هنر میگنجد، اما اگر این توانایی با هنر نقاشی تلفیق شود اثر هنری نقاشی خط به دست میآید. در چنین کاری نگاه عاطفی هوشمندانه از الزامات است. وضعیت فعلی در فضای نقاشی خط آشفته بوده و به همین سان هر کسی نقاشی خط را انجام دهد باید در جامعه ای باشد که در آن نقدپذیری و منتقدهایی بدون ملاحظه وجود داشته باشد به گونه ای که نگران دیدگاه فرد یا افراد خاص نباشد که فقط با ذکر اندازه، کارها نقد و صرفا با تمجید و تعریف همراه باشد. میتوان اذعان کرد در کنار ایجاد فرصت آزاد برای به وجود آوردن اثر نقاشی خط در کفه دیگر هم نقد بیطرفانه ضروری است.

Keywords:

نقاشی خط , خوشنویسی , ه هنر معاصر ایران , خوشنویسی , هنر مدرن , اقتصاد هنر