منظر فرهنگی به زبان ساده آن منظری است که کم وبیش تحت تاثیر انسان شکل گرفته است. این مفهوم از ترکیب ساده «منظر» و «فرهنگ» ساخته نشده است، بلکه مفهوم کاملا جدیدی است که از «سنتز» این دو به دست آمده. هر
منظر فرهنگی دارای لایه های مختلفی است که باید تشریح و توصیفگردد تا ویژگی آن منظر خاص را معرفی کند. شهر باستانی ری که در طول عمر طولانی خود بارها نابود و دوباره برپا شده است، دارای ذخایر طبیعی و فرهنگی ارزشمندی است که در ارتباط با کیدیگر منظرفرهنگی این منطقه را شکل م یدهند. در این مقاله با بررسی عناصر سازنده این
منظر فرهنگی در سه لایهعناصر طبیعی، عناصر فرهنگی ملموس و عناصر فرهنگی ناملموس، به معرفی آن پرداخته تا با حفاظت ازاین عناصر، بتوان کلیت
منظر فرهنگی را حفاظت نمود. روش پژوهش، توصیفی تاریخی بوده و با بررسیمنابع تاریخی، نظیر سفرنامه ها و خاطرات، و همچنین بهره گیری از عکس های تاریخی به تبیین این عناصردر سه لایه پیش گفته پرداخته است. لایه اول یا زیربنایی به عناصر طبیعی سازنده منظر نظیر کوه بیبی شهربانو، چشمه علی، خاک ری و... می پردازد. لایه دوم عناصر فرهنگی ملموس، نظیر بناهای تاریخی،صنایع دستی، باغ های تاریخی، گورستان های تاریخی و... هستند که مستقیما بر لایه طبیعی پیش گفته قراردارند. لایه سوم عناصر فرهنگی ناملموس هستند که در ارتباط با دو لایه پیشین معنی و مفهوم می یابند،از قبیل زیارت، اعتقادات، بسط نشینی، بازی ها و نمایش ها. نتایج بررسی نشان داد که بسیاری از عناصرسازنده
منظر فرهنگی یا کاملا نابود شده اند، یا در شرف نابودی قرار دارند و سراغ آنها را تنها میتوان درمنابع تاریخی گرفت. بنابراین حفاظت عناصر موجود یا احیای عناصر نابود شده که قابلیت بازگشت دارند