مهندسی بافت به عنوان یک رشته امیدوارکننده در پزشکی انسانی و
دامپزشکی ظاهر شده است که هدف آن بازسازی بافت ها و اندام های آسیب دیده یا بیمار است. این رشته علمی نوظهور شامل استفاده از تکنیک ها و اصول مهندسی زیستی برای بازسازی و ترمیم بافت ها و اندام های آسیب دیده است و راه های جدیدی را برای مراقبت
دامپزشکی باز کرده است. در نتیجه امکان بهبود نتایج درمانی و افزایش رفاه حیوانات ایجاد شده است. روش های
مهندسی بافت با موفقیت در زمینه های مختلفی مانند ارتوپدی، ترمیم قلب، بازسازی کبدی، بازسازی اعصاب، بازسازی مثانه و بخش های دستگاه ادراری برای حیوانات کوچک و بزرگ مورد استفاده قرار گرفته است. این بررسی با هدف تجزیه و تحلیل سیستماتیک و ترکیب شواهد موجود در مورد کاربرد تکنیک های
مهندسی بافت در زمینه دامپزشکی، ارائه بینش های ارزشمند در مورد وضعیت فعلی، مزایا و محدودیت ها، چالش ها و چشم انداز آینده آن است. یافته های این بررسی می تواند راهنمای تحقیق و توسعه بیشتر در این زمینه باشد، و در نهایت به نفع جامعه
دامپزشکی و پیشرفت مراقبت های بهداشتی حیوانات است.