تاثیر تمرین انفرادی و زوجی برایتونیک بر کارکردهای اجرایی کودکان با کم توانی ذهنی

زمینه و هدف: کودکان کم­توان ذهنی در مهارت­های حرکتی پایه در سطح پایین­تری قرار دارند و یادگیری در این کودکان زمان بیشتری می­برد. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر تمرین انفرادی و زوجی برایتونیک بر کارکردهای اجرایی کودکان با کم­توانی ذهنی انجام شد. روش­: روش پژوهش نیمه تجربی بود که با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کودکان ۸ تا ۱۲ سال با میانگین سنی (۳۹/۱ ± ۸/۹) دختر و پسر دارای معلولیت ذهنی شهرستان الیگودرز بودند که از بین آن ها به صورت نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه ۱۰ نفری تقسیم بندی شدند و در ۲۱ جلسه ۳۰ دقیقه­ای طی هفت هفته در برنامه تمرینی شرکت کردند. جهت سنجش کارکردهای اجرایی از پرسشنامه بریف استفاده شد. برای پردازش داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و برای تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. در کلیه آزمون­های آماری سطح معناداری ۰.۰۵ در نظر گرفته شد. یافته­ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد که در مولفه های مورد بررسی پژوهش تفاوت معناداری بین گروه­های تحت بررسی وجود دارد. کارکردهای اجرایی در گروه تمرین به صورت فردی و زوجی از گروه گواه بهتر بود و همچنین عملکرد گروه زوجی در متغیرهای تحت بررسی به طور معناداری از عملکرد گروه فردی بهتر بود (۰۰۱/۰=P) نتیجه­ گیری: اجرای برنامه فعالیت بدنی برایتونیک اثر مثبت و معناداری بر بهبود کارکردهای اجرایی کودکان با کم­توانی ذهنی دارد. به نظر می­رسد می­توان از این تمرینات به عنوان مداخله­ا­ی هدفمند به صورت فردی یا زوجی جهت بهبود عملکرد حرکتی این کودکان استفاده شود.

Keywords:

executive functions , intellectual disability , Brailletonik , کارکردهای اجرایی , کم توانی ذهنی , برایتونیک