ساخت و بررسی خواص داربست پلی کاپرولاکتون/ژلاتین/کیتوسان تولید شده به روش الکتروریسی دو طرفه

در مطالعه ی حاضر، طرح جدیدی برای ساخت داربست های پلی-کاپرولاکتون(PCL)/ژلاتین(GEL)/کیتوسان(CS) به منظور افزایش عملکرد در مهندسی بافت عروق پیشنهاد شده است. از پلیمر مصنوعیPCL جهت بالا بردن خواص مکانیکی داربست و همچنین از دو پلیمر طبیعی GEL و CS به عنوان عوامل موثر در تحریک و تکثیر سلول ها استفاده شده است. کامپوزیت های سه تایی پلی کاپرولاکتون-ژلاتین-کیتوسان با نسبت های مختلف وزنی پلی کاپرولاکتون (۷۰،۸۰،۹۰ و ۶۰) به روش الکتروریسی دو طرفه ساخته شدند. نمونه ها در معرض بخار گلوتارآلدهید با غلظت ۲۵ درصد وزنی اتصال عرضی داده شدند. ارزیابی میکروسکوپی نشانگر تشکیل مناسب کامپوزیت مذکور می باشد. آنالیز FTIR پیوند بین اجزاء در نمونه های کامپوزیتی را تایید کرد. همچنین نتایج حاصل از آزمون زاویه تماس آب نشان از آبدوست شدن داربست زمینه PCL با افزودن ژلاتین و کیتوسان می باشد. به طوریکه زاویه تماس PCL خالص از ۹۸ درجه به حدود ۲۲ درجه با حضور ژلاتین و کیتوسان می رسد. ارزیابی تخریب پذیری در محلول فسفات بافر سالین نشان داد که کاهش وزن داربست های ساخته شده با گذشت زمان از ۱ تا ۲۸ روز برای همه ی داربست ها اتفاق می-افتد. با توجه به اینکه ماهیت پلی کاپرولاکتون آب گریز و ماهیت ژلاتین-کیتوسان آب دوست می باشد، بیشترین میزان تخریب در الیاف ژلاتین-کیتوسان با بیش از ۵۰ درصد تخریب پس از ۲۸ روز و کمترین میزان تخریب مربوط به نمونه حاوی ۷۰ درصد وزنی PCL با کمتر از ۲۳ درصد تخریب پس از ۲۸ روز می باشد.

Keywords:

پلی کاپرولاکتون , ژلاتین , کیتوسان , داربست , الکتروریسی