هوش مصنوعی و معماری : جستاری بر صورتبندی تعامل با کاربر در ساختمانهای هوشمند abstract
در سالهای اخیر، با افزایش جمعیت و روند شهرنشینی ، تقاضا برای مسکن در مناطق شهری به طور چشمگیری افزایش یافته است . این رشد نیازمند روشهای جدید و هوشمندانه ای برای طراحی ، ساخت و بهرهبرداری از ساختمانهاست . از سوی دیگر، مصرف انرژی و انتشار کربن در ساختمانهای سنتی چالش بزرگی به وجود آورده است که نیاز به بهینه سازی و کاهش مصرف انرژی و هزینه ها را ضروری کرده است . هدف این تحقیق ، بررسی نقش
هوش مصنوعی در توسعه ساختمانهای هوشمند و بهبود عملکرد آنها است . این تحقیق به دنبال ارائه راهکارهایی است که از طریق استفاده از دادههای مختلف (شبکه ، کنتور هوشمند، آب و هوا و مصرف انرژی ) بتواند بهینه سازی مصرف منابع ، افزایش راحتی و کارایی هزینه برای ساکنان و بهبود طراحی و برنامه ریزی شهری را محقق کند. این تحقیق به لحاظ »ماهیت « پژوهش ، از گونه تحقیقات »کیفی « و، به لحاظ »قصد« از پژوهش ، »تفسیری « است که شیوه مواجهه ما با »هوش مصنوعی « را درک و بینش جدیدی تولید می کند. بدین ترتیب یافته های آن در بهبود دانش موجود درباره موضوع مورد مطالعه به کار می آید (دانش افزایی ) ، بنابراین »نتایج « آن »خالص « است . »منطق « پژوهش »استقرایی « است . گردآوری دادهها مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مرور متون می باشند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از
هوش مصنوعی در ساختمانهای هوشمند می تواند به طور قابل توجهی مصرف انرژی و هزینه ها را کاهش دهد .همچنین ، اطلاعات جمع آوری شده از محیط داخلی و تحلیل آنها توسط سیستم های هوشمند، به افزایش رفاه و راحتی ساکنان منجر می شود. علاوه بر این ، استفاده از دادههای چندین ساختمان می تواند به بهبود طراحی های آینده و برنامه ریزی شهری کمک کند. در نهایت ، ساختمانهای هوشمند با استفاده از فناوری های پیشرفته قادر خواهند بود که نقش مهمی در کاهش اثرات زیست محیطی و افزایش پایداری شهری ایفا کنند.