شناسایی پیشران های کلیدی موثر بر گردشگری پایدار شهری با رویکرد آینده پژوهی (نمونه موردی: کلان شهر اهواز)

توسعه گردشگری شهری با توجه به آثار متعدد اقتصادی، اجتماعی و محیطی مدنظر برنامه­ریزان گردشگری و مدیران شهری قرار گرفته است؛ به طوری که می­توان گفت به دنبال رشد شهرنشینی، شهرها در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. در این راستا بررسی عوامل کلیدی گردشگری شهرها در آینده باید مدنظر قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی پیشران­های کلیدی موثر بر گردشگری پایدار شهری در کلان شهر اهواز بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از نظر ماهیت، توصیفی-تحلیلی و از حیث روش، ترکیبی و مبتنی بر رویکرد آینده پژوهی بود. قلمرو پژوهش، شهر اهواز بود. جامعه آماری این پژوهش ۳۰ نفر از کارشناسان امور گردشگری و مدیریت شهری بودند. برای تجزیه و تحلیل دادها از روش دلفی، ماتریس اثرات متقاطع (میک مک) استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان داد که از میان ۲۸ عامل اصلی تاثیرگذار، ۱۹ متغیر به­عنوان کلیدی و تاثیرگذار شناخته شدند که این متغیرها بیشترین تاثیرگذاری و کمترین تاثیرپذیری را بر آینده گردشگری پایدار شهری در کلان شهر اهواز دارند. همچنین از لحاظ تاثیرگذاری مستقیم متغیرهای مانند امنیت غذایی با امتیاز ۵۵۵، پوشش گیاهی با امتیاز ۵۱۶ و امنیت با کسب امتیاز ۴۷۸ و متغیرهایی که تاثیر غیرمستقیم بر گردشگری پایدار شهری در شهر اهواز دارند، عبارت اند از: امنیت غذایی، پوشش گیاهی و جشنواره ها به ترتیب در جایگاه های اول تا سوم واقع شده اند. نتایج کلی نشان داد که با توجه به تاثیرگذاری بسیار نقش عوامل گردشگری پایدار شهری در کلان شهر اهواز، اتخاذ سیاست­های منطقی درخصوص گردشگری شهری توسط مسئولان شهر اهواز، می­تواند ابعاد موفقیت یا شکست شاخص­های گردشگری پایدار شهری را مشخص کند.

Keywords:

گردشگری , گردشگری شهری , آینده پژوهی , MICMAC , شهر اهواز