در این مقاله ، پروفسور بارون این موضوع را مطرح می کند که
اخلاق زیستی کاربردی معمولا باعث شکل گیری ضرر هایی می شود که می توان با استفاده از نوعی تحلیل تصمیم بر اساس سودمندگرایی ، جلوی این ضرر ها را گرفت . این گونه تحلیل ها از نظر نتایج مورد انتظار، به صورتی طراحی شده اند تا بهترین نتیجه را برای ما رقم بزنند. زمانی که دیگر روش های تصمیم گیری مورد استفاده قرار می گیرد، مانند موارد مبتنی بر اساس اصول کاربردی و یا ادراکی یا بایسته شناسی ، ما نباید متعجب شویم در صورتی که نتایج به دست آمده نسبت به حالت قبلی ، یعنی حالتی که نتایج را قبل از تصمیم گیری در نظر داشتیم ، بدتر باشد. البته ، ممکن است مشخص شود که ما با تلاش برای انجام کار دیگر به بهترین نتیجه دست پیدا کرده ایم ، اما من معتقد هستم که ما دلایل کمی داریم که بخواهیم این گونه استدلال کنیم زیرا اگر تحلیل نتیجه گرایی ما کاملا دقیق باشد، همیشه باعث می شود که ما به بهترین نتیجه ممکن دست پیدا کنیم .