شرحی برتفکیک قوا، ساختار قوه مقننه و قوه مجریه در حقوق اساسی ایران و آمریکا

اندیشمندان در ایران، از اواخر قرن سیزدهم ، تحت تاثیر آموزهی تفکیک قوا و حاکمیت مردم و لزوم قانون اساسی قرار گرفتند. سابقه ی طرح بحث تفکیک قوا در ایران، به جنبش ناتمام مشروطه باز می گردد. در این دوره با توجه به ورود عناصر و مفاهیم جدید و غیر بومی به داخل کشور، اندیشمندان و روشنفکران ایرانی سعی در برجسته کردن این مفاهیم و استفاده از آنها برای ایجاد تغییرات در جامعه و نظام سیاسی نمودند.نظام سیاسی ایالات متحده آمریکا، جمهوری فدرال است . در این کشور سیستم تفکیک قوا، به شکل کاملا بارزی به مرحله اجرا در آمده است . بنیانگذاران و نویسندگان اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا و قانون اساسی ایالات متحده آمریکا، بدلیل نگرانی از ظهور نظام سلطنتی اروپایی که در آن پادشاه، قدرت مطلق را در دست داشت ، نظام سیاسی جدید خود را به گونه ای طراحی کردند که درآن فرد یا نهادی نتواند قدرت مطلق بدست آورد. در این مقاله سعی شده است که مبانی تفکیک قوا و ساختار قوای مقننه و مجریه در حقوق اساسی ایران و آمریکا بررسی شود. مقاله حاضر به روش توصیفی ،تحلیلی گرداوری شده است . هدف از این مقاله بررسی مفاهیم اساسی ساختارهای قوای مجریه و مقننه در دو کشور فوق الذکر می باشد و در جمع آوری مطالب تحقیق از روش کتابخانه ای استفاده شده است .

Keywords:

تفکیک قوا , قوه مقننه , قوه مجریه , قانون اساسی , ایران , آمریکا