تطبیق کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان رشته اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی زنجان

مقدمه: آموزش بالینی به عنوان یکی از مقاطع حساس آموزشی نقش تعیین کننده­ای در تربیت و آموزش نیروی انسانی و آینده حرفه­ای دارد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر کیفیت آموزش بالینی و مقایسه دیدگاه دانشجویان هوشبری و اتاق عمل در این زمینه طراحی و اجرا شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه ی توصیفی- مقطعی است که در آن ۱۲۶ دانشجو با روش غیر تصادفی و سهمیه­ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل یک پرسشنامه استاندارد در دو قسمت بود؛ قسمت اول شامل اطلاعات جمعیت شناختی و قسمت دوم، شامل پنج حیطه­ی اهداف و برنامه آموزشی، عملکرد مربیان، برخورد مربی و کادر اتاق عمل، محیط آموزشی و نظارت و ارزشیابی درباره آموزش بالینی بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نسخه ۲۱ نرم­افزار SPSS، آزمون کای دو، تست دقیق فیشر، آزمون تی­مستقل و فریدمن انجام شد. یافته­ها: از دیدگاه دانشجویان میانگین کلی آموزش بالینی در سطح متوسطی قرار داشت و بر حسب آزمون کای دو سطح کلی کیفیت آموزش بالینی و حیطه­های مختلف آن در دو رشته اتاق عمل و هوشبری تفاوت معناداری نشان نداد ( ۰۵/۰ P≥) ولی بر اساس نتایج آزمون فریدمن محیط آموزشی در رتبه اول و مربیان در رتبه آخر قرار گرفت. نتیجه­گیری: با توجه به تاثیر آموزش بالینی در شکل­دهی توانمندی­های حرفه­ای دانشجویان پیش­نهاد می­شود در کنار بازنگری و برطرف نمودن کاستی­ها و نواقص این حیطه توسط مسوولین، افزایش شایستگی علمی و عملی مربی مورد توجه قرار گرفته و تدوین و اجرای دقیق اهداف و برنامه­های آموزش بالینی متناسب با نیازهای دانشجویان در اولویت برنامه­ریزی آموزشی قرار گیرد.

Keywords:

Clinical education , students , operating room , anesthesia , attitude , آموزش بالینی , دانشجو , اتاق عمل , هوشبری , نگرش