مقایسه اثر بخشی دو روش حل مسئله اجتماعی و مهارتهای زندگی بر نیمرخ روانی زنان شاهد شهرستان تبریز

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی دو روش حل مسئله اجتماعی و مهارت های زندگی بر نیمرخ روانی رنان شاهد شهرستان تبریز است. روش پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این |زوهش شامل کلیه زنان شاهد شهرستان تبریز در سال 90-89 می باشند. نمونه این پژوهش شامل 90 نفر از زنان شاهد شهرستان تبریز است. برای جمع اوری اطلاعات از پرسشنامه چند وجهی مینه سوتا استفاده شد. دادهای پژوهشی با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره تجریه و تحلیل شدند. بعد از تهیه فهرست اسامی زنان شاهد به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند، ابتدا آزمودنی ها در سه گروه تقسیم شدند، اول پیش آزمون روی هر سه گروه اجرا شد، سپس به یک گروه آزمودنی ها آموزش حل مسئله، به گروه دیگر آموزش مهارت های زندگی در 10 جلسه دو ساعته داده شد. سرانجام سه گروه سپس پس آزمون شدند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش های حل مسئله اجتماعی و مهارت های زندگی بر روی نیمرخ روانی زنان شاهد تاثیر مثبتی دارند. بدین معنی که آموزش حل مسئله اجتماعی و آموزش مهارت های زندگی در کاهش (خودبیمار پنداری، افسردگی، اسکیزوفرنی، هیستری، انحراف روانی، مردانگی-زنانگی، پارانویا، ضعف روانی، هیپومانیا) تاثیر مطلوبی داشته اند (0/01≥P).

Keywords:

حل مسئله اجتماعی , مهارت های زندگی , نیمرخ های روانی