اثربخشی آموزش دقت بر توانائی دیکته نویسی دانش آموزان دوره ابتدائی دارای اختلال یادگیری در شهر اصفهان

هدف از انجام پژوهش، بررسی اثربخشی مداخله دقت آموزی بر کاهش مشکلات دیکته نویسی در دانش آموزان ناتوان یادگیری بود. بنابراین با توجه به اینکه جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دارای اختلال دیکته نویسی بودند که در سال تحصیلی 90-89 در دو پایه سوم و چهارم مقطع ابتدائی شهر اصفهان مشغول به تحصیل بودند؛ نمونه مورد نظر در این پژوهش شصت نفر (سی نفر گروه آزمایش و سی نفر گروه کنترل) بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از بین دانش آموزان دارای اختلال دیکته نویسی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی به صورت سه جلسه در هفته تحت مداخله دقت آموزی به شیوه گروهی قرار گرفتند و گروه گواه این مداخله دقت آموزی را دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، آزمون دقت تولوز – پیه رون و آزمون شاخص اختلال نقص توجه جردن بود که در انتخاب نمونه پژوهش استفاده شد و همچنین آزمون تشخیصی دیکته(آزمون دیکته شماره ۵ و ۷) بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بر روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که مداخله دقت آموزی به صورت معنی داری میانگین نمرات دیکته گروه آزمایشی را نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون افزایش داد. (0/01>P). همچنین تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات پسران و دختران در آزمون دیکته نویسی مشاهده گردید (0/01>P). نتایج این پژوهش نشان داد که مداخله دقت آموزی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید، برای دانش آموزان دارای اختلال دیکته نویسی بکار رود.

Keywords:

ناتوانی یادگیری , آموزش دقت , دیکته نویسی , تمرکز