واژه ها و اصطلاحات کم کاربرد کشاورزی نی ریزی فارس

زبان پارسی، به سبب گستردگی اش، لهجه ها و گویش های فراوانی دارد که موجب غنای این زبان می شود. به عبارت دیگر، امکانات نهفته فراوانی در این زبان وجود دارد؛ به گونه ای که گاه، در محله های مختلف یک شهر، لهجه های متفاوتی به چشم می خورد. این ویژگی، در شهرستان نی ریز، به خوبی آشکار است. اما تاکنون، پژوهشی در این باره، صورت نگرفته است. امید است این مقاله قدمی هرچند ناچیز، در این راه برداشته باشد. نی ریز، از شهرستان های جنوبی و قدیم ایران زمین است که پیشینه آن، براساس لوح های یافت شده در محدوده تخت جمشید، به دوره های باستان پیوند می خورد. باغداری و کشت وکار، همواره، محور اصلی فعالیت های مردم این شهرستان بوده است. به همین سبب، واژه ها و اصطلاحات کشاورزی فراوانی در این منطقه رواج داشته که متاسفانه، بسیاری از آن ها، در آستانه فراموشی است. نگارندگان، با درک این موضوع مهم بر آن شدند تا پاره ای از آن ها را، از راه مصاحبه و گفت وگو با اهل محل، جست وجو و همراه با ضبط شیوه تلفظ آن ها، در این مقاله ثبت کنند. شایان ذکر است که بعضی از این واژه ها، در فرهنگ های متعدد یافت نشد و برخی دیگر نیز، با ابدال، تخفیف، تشدید، قلب، کمی تغییر تلفظ و...، در جاهای دیگر رواج دارد.

Keywords:

زبان پارسی