تبیین رابطه بین محیط یادگیری - یاددهی و انگیزش یادگیری با آمادگی برای تغییر

هدف از مطالعه حاضر بررسی روابط محیط یادگیری - یاددهی و انگیزش یادگیری با آمادگی برای تغییر در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماکو می باشد. با استفاده از روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی۲۱۷ نفراز دانشجویان با روش نمونه گیری طبقه ای متناسب بصورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش برای جمع آوری داده ها شامل سه پرسشنامه استاندارد: پرسشنامه آمادگی تغییر بر اساس مدل بوکنگ (۲۰۰۹) ، پرسشنامه تجارب یادگیری پارپلا (۲۰۱۳) و پرسش نامه انگیزش یادگیری (چنگ و همکاران۲۰۱۰) بوده است. پایایی و روایی پرسشنامه مورد بررسی و تایید قرار گرفته است. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار لیزرل و مدل معادلات ساختاری انجام پذیرفته است. یافته ها حاکی از این بود که محیط یادگیری دارای اثر مستقیم ، مثبت و معنی دار بر انگیزش یادگیری( ضریب مسیر ۰.۵۴ و ۳.۸۱t= (، انگیزش یادگیری بر آمادگی تغییر ( ضریب مسیر ۳۱/۰و ۲.۰۱ (t=و محیط های یادگیری با آمادگی تغییر ( ضریب مسیر ۶۹/۰و ضریب مسیر غیر مستقیم۱۷/۰ و مقدار t، ۵.۷۶) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نقش میانجی انگیزش یادگیری، بر محیط های یادگیری و یاددهی با آمادگی تغییر تایید گردید.

تبیین رابطه بین محیط یادگیری - یاددهی و انگیزش یادگیری با آمادگی برای تغییر Keywords:

محیط یادگیری - یاددهی , انگیزش یادگیری , آمادگی تغییر