مهندسی مجدد سیاست گذاری آموزشی مبتنی بر نظریه ی سرمایه ی نیروی انسانی در آموزش و پرورش

در عصر فراپیچیده همگام با افزایش رقابت، پیچیدگی و جهانی شدن پویایی، ظهور سیاست گذاری های جدید نظام آموزشی پاسخی است به طیف وسیعی از نیاز های متنوع آموزشی و پژوهشی جوامع بشری. بر این اساس یکی از راه هایی که به تحقق توسعه کمک می کند سازماندهی نیروی انسانی و مدیریت منابع انسانی در نظام آموزشی است. زیرا نظام آموزشی بدون معلم مانند سربازی بدون اسلحه در میدان جنگ است بنابراین قبل از هر گونه توسعه باید به آن توجه شود. از آنجا که امروزه با پیوند ناگسستنی برنامه ریزی آموزشی و برنامه توسعه مواجه هستیم کشور ماهم نیز با تاسی به یافته های پژوهشی و مطالعاتی و با تمسک به تجارب بین المللی و راهکارهای سند جامع علمی کشور و سند تحول بنیادین، ناچار به باز اندیشی و مهندسی مجدد سیاست گذاری آموزشی با رویکرد مبتنی بر نظریه سرمایه نیروی انسانی می باشد. پژوهش حاضر با مروری بر رویکرد مهندسی مجدد سیاست گذاری در آموزش و پرورش و مقایسه با یافته های سایر کشورهای جهان و منطقه ابعاد مهم موضوع برای متولیان و سیاستگذاران نظام آموزشی تبیین می گردد و در پایان نیز برخی از پیشنهادات در رابطه با نظام اموزشی و در راستای توجه هوشمندانه و عالمانه به این موضوع مهم ارایه می شود.

Keywords:

سیاست گذاری آموزشی , سرمایه نیروی انسانی , آموزش و پرورش