تدوین پیش نویس شاخص های سالنامه های آماری کلان شهرها و مراکز استان ها (مطالعه موردی: سالنامه آماری ۳۱ مرکز استان کشور ایران)

در هزاره سوم میلادی، اندیشمندان و شهرشناسان به منظور شناخت پیچیدگی های فضای شهرها، به دنبال ابزارهایی برای درک آن هستند. در این میان داده و اطلاعات به عنوان زبان شناخت و فهم رفتار فضایی شهرها و ابزار مسلط برای تحلیل پیچیدگی های موجود مورد توجه قرارگرفته است؛ بنابراین در پژوهش حاضر سعی شده است منابع آماری شهرها از جمله آمارنامه ها برای تحلیل مسائل شهری موردتوجه قرار گیرد. روش پژوهش حاضر، توصیفی-تحلیلی و استنباطی بوده است. روش جمع آوری داده ها به صورت اسنادی و نوع داده ها نیز متون آماری منتشرشده شهرداری ها برای آخرین سال منتشرشده بوده است. جامعه آماری و محدوده مکانی در این پژوهش وجود نداشته است؛ اما محدوده موضوعی پژوهش سالنامه ی آماری شهرداری ها و محدوده سازمانی نیز شهرداری های شهرهای مراکز استان های کشور بوده است. روش تجزیه وتحلیل داده ها، با استفاده از روش تحلیل محتوا و روش های آماری کمی ساده بوده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مغایرت های محتوایی و شکلی در آمارنامه های شهری و همچنین عدم نظام آماری جامع و یکپارچه در آمارنامه های شهری مشاهده می شود. در مراحل بعدی مشخص شد که نایکنواختی در تهیه و تدوین آمارنامه های شهری در چارچوب زمان، مکان و اصول استانداردهای آماری وجود دارد. در مراحل دیگر از یافته های پژوهش مشخص شد که بسیاری از داده و اطلاعات آماری منتشرشده در آمارنامه های شهرها و شهرداری ها، شاخص های رقابت شهری، شاخص های سنجش پیشرفت، توسعه و برنامه ریزی شهری به کار نرفته است. برای رسیدن به آمارنامه شهری یکپارچه و جامع، پیشنهاد می شود که شهرهای کشور در چارچوب معرفی شده که دارای ۲۲ فصل است، آمارها و اطلاعات خود را هر سال به روزرسانی کرده و منتشر کنند.

تدوین پیش نویس شاخص های سالنامه های آماری کلان شهرها و مراکز استان ها (مطالعه موردی: سالنامه آماری ۳۱ مرکز استان کشور ایران) Keywords:

آمارنامه شهرداری , شاخص های پیشرفت , شاخص های آماری , نظام آماری یکپارچه شهر.