اثر نااطمینانی تورمی بر رشد اقتصادی ایران

چکیده از جمله اهداف کلان هر نظام اقتصادی، دستیابی به نرخ رشد بالا و با ثبات اقتصادی، کاهش نرخ تورم، ایجاد اشتغال کامل وتوزیع عادلانه درآمد درکشور است. تورم از جمله پدیده های اقتصادی بوده و هزینه های زیادی را بر جامعه تحمیل می کند. از آثار مخرب تورم می توان به توزیع مجدد درآمد به نفع صاحبان دارایی و به زیان مزد وحقوق بگیران، افزایش نااطمینانی و بی-ثباتی در اقتصاد کلان و در نتیجه کوتاه تر شدن افق زمانی تصمیم گیری و کاهش سرمایه گذاری بلند مدت و عوامل دیگر اشاره نمود. نااطمینانی تورمی نیز به عنوان یکی از هزینه های تورم محسوب می شود. نااطمینانی تورمی منجر به انحراف تصمیمات اقتصادی در زمینه تولید می شود. نااطمینانی درشرایطی وجود دارد که یا اتفاقات آینده مشخص و معلوم نمی باشد و یا این که با وجود مشخص بودن اتفاقات آینده احتمال آن ها قابل پیش بینی نباشد. درچنین شرایطی تصمیم-گیری های آینده پیچیده و مشکل بوده و این نااطمینانی، تصمیمات عاملان اقتصادی را متاثر می سازد. از این رو موضوع مورد توجه دراین مطالعه، بررسی اثر نااطمینانی تورمی بررشد اقتصادی ایران است. در این تحقیق برای آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیون خطی چند متغیره و برای تحلیل داده ها از روش VAR-GARCH-Mدر بازه زمانی ۱۳۴۷ الی ۱۴۰۱ استفاده شده است. در محاسبه نااطمینانی، با استفاده از مدل سازی ARMA (باکس – جنکینز) برای تعیین مرتبه مدل اقدام شده است. به طور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشانگر تاثیر منفی نااطمینانی تورمی بر روی رشد اقتصادی در بلندمدت است. اگرچه این اثر در کوتاه مدت مثبت بود ولی در بلند مدت اثرات نامتعارفی بر مولفه های اقتصادی دارد. به عبارتی پایداری نااطمینانی تورمی در بلندمدت تورم را نیز افزایش می دهد. دیگر نتایج به دست آمده از روابط بلند مدت، حاکی از تاثیر مثبت حجم پول و نوسانات نرخ ارز بر تولید ناخالص داخلی می باشد. همچنین نتیجه به دست آمده از آزمون علیت گرنجر نیز نشان می دهد که رابطه علیت از نااطمینانی تورمی به سوی تورم می باشد به طوری که رابطه برعکس معنی دار نمی باشد.

Keywords:

کلیدواژگان :ایران , تورم , رشد اقتصادی , روش VAR-GARCH-M , نااطمینانی تورمی. طبقه بندی JEL: .E۳۱