مدلسازی رضامندی زیستگاه برای دارکوب سیاه و دارکوب خالدار بزرگ با استفاده از رگرسیون منطقی

حفظ تنوع زیستی یکی از اهداف اصلی حفاظت از حیاتوحش است. امروزه از دست رفتن زیستگاه یکی از بزرگترین تهدیدها برای تنوع زیستی سراسر جهان شناخته شده است. در این مطالعه، رضامندی زیستگاه دارکوب سیاه و دارکوب خالدار بزرگ در جنگل شست کلاته بررسی شد. متغیرهای محیطزیستی شامل تیپ پوشش جنگلی، عوامل توپوگرافی و ویژگیهای ساختار پوشش گیاهی به همراه دادههای حضور و عدمحضور دو گونه دارکوب در هر یک از ۱۰۵ پلات نمونهبرداری به شعاع ۲۵ متر ثبت شد. نتایج حاصل از تحلیل آماری بر اساس رگرسیون منطقی دوگانی نشان داد که شاخصهای محدودکننده حضور دارکوب سیاه بیشتر از دارکوب خالدار بزرگ است. این نتایج مشخص کرد که دارکوب خالدار بزرگ توانایی بیشتری برای سازگاری استفاده منبع برای انتخاب زیستگاه در مقیاس محلی دارد. در مقابل، دارکوب سیاه میتواند گونه تخصصگرای زیستگاهی در نظر گرفته شود. مقایسه ویژگیهای زیستگاهی بین دو گونه دارکوب، ارجحیت قوی را برای درختان مرده، مخصوصا خشکهدارها (با ضریب ۵۸۹/۰ برای دارکوب سیاه و ۴۵۸/۰ برای دارکوب خالدار بزرگ) نشان داد. بنابراین، در سیاستهای آتی حفاظت و مدیریت جنگل، حفاظت از درختان مرده و در حال تجزیه باید به حساب آورده شود. به این طریق دیگر گونههای دارکوب و همینطور جامعه آشیانکنندههای دومین سود خواهند برد.

Keywords:

دارکوب سیاه , دارکوب خالدار بزرگ , مدلسازی رضامندی زیستگاه