تعیین کیفیت منظر و نقاط چشمانداز به منظور کاربری اکوتوریسم (مطالعه موردی: بخش پاتم جنگل خیرود)

یکی از انواع جهانگردی که بیشترین همخوانی و هماهنگی را با توسعه پایدار میتواند داشته باشد، اکوتوریسم یا طبیعتگردی است. گرایش اصلی اکوتوریسم، طبیعت و جذابیتهای آن است. بنابراین در طراحی برای برنامهریزی توسعه، سیماسازی یا ساماندهی منظر برای حفظ منظرهای موجود و یافتن منظرههای زیبا و سپس جا نمایی موارد توسعه در میان نواحی خوشمنظره، ضروری است. منطقه مورد مطالعه بخش پاتم جنگل آموزشی و پژوهشی دانشکده منابعطبیعی دانشگاه تهران است که به جنگل خیرود موسوم است. در این تحقیق پس از تهیه جداول یگانهای محیطزیستی بخش پاتم، یگانها از بیشترین به کمترین گوناگونی و تنوع به ترتیب به عنوان مناطق ممتاز، معمولی و ضعیف انتخاب شدند. سپس با مطالعات میدانی در میان طبقه اول یا منظر ممتاز، نقاط خوش منظره و آزیموت هر کدام از این مناطق تهیه شد. در این پژوهش بهطورکلی ۱۸ نقطه چشمانداز، منظر و منظرههای آن در بخش پاتم نهایی شد. این نقاط خوش منظره خود گزینههای دیگری را نیز برای مسیرهای جادهسازی، طراحی- مهندسی تفرجگاههای جنگلی، مسیرهای پیادهروی و سایر امکانات و تسهیلات اکوتوریستی با توجه به برخی از اصول مربوط به تعداد و اندازه تفرجگر، تاسیسات و تسهیلات فراهم میآورند.

Keywords:

چشمانداز , بخش پاتم , یگانهای محیطزیستی , منظر , منظره