قوم نگاری مجالس عروسی و عزاداری در لردگان

از جمله فضاهایی که تغییر در کمیت و کیفیت حضور افراد در آنها به چشم می خورد، مجالس غم و شادی هستند. با حضور در چنین مجالسی می توان تغییر رفتار و پیامدهای احساسی و عاطفی فرد را به خوبی دید که در واقع بیانگر حضور با اهداف خاص می باشد. هر فضا و محیط حیات فرهنگی خاص خود را می سازد، بنابراین مطالعه ی نحوه ی برگزاری و اجرای مراسمات در فضاهای بومی و محلی در چند سال اخیر، اهمیت ویژه ای یافته است. مجالس نیز به عنوان یکی از همین فضاهایی می باشد که فرهنگ خاص خود را خلق کرده است. پژوهش حاضر با به کارگیری رویکردی اتنوگرافیک در پی آن است که به توصیف مجالس غم و شادی به مثابه ی یک میدان فرهنگی بپردازد. میدان مطالعه، 27 مجلس جشن عروسی و مراسم ترحیم که در سطح شهرستان لردگان برگزار شده بود و فرایندهای داده یابی مطالعه حاضر، ترکیبی از مشاهده ی مشارکتی و مصاحبه های رسمی و غیر رسمی است. شیوه ی دسترسی به نمونه ها با حضور محقق در مجالس و انجام فرایندهای اعتماد سازی به صورت مستقیم و همچنین به شیوه ی معرفی توسط ریش سفیدان و بزرگان، بوده است. فرایندهای داده کاوی و مثلث سازی( چند وجهی کردن) فعالیت های میدانی حاکی از آن است که می توان مجالس در لردگان را بصورت زنجیره ای از خرده فرهنگ تا ضد فرهنگ توصیف کرد. انتزاع داده های حاصل از مصاحبه های رسمی و غیر رسمی با مشارکت کنندگان میدان پژوهش نیز هشت مقوله ی تعاملی بودن، سبک مند بودن، جهانی بودن، امن بودن، مداراگرا بودن، منزلت بخش بودن، دموکراتیک بودن، فراغتی بودن را در توصیف مجالس به مانند فضای فرهنگی، نشان می دهد.

Keywords:

مجالس , فرهنگ , سبک زندگی , اتنوگرافی , لردگان