بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی با رضایت شغلی آموزگاران پایه پنجم شهرستان آمل سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی با رضایت شغلی آموزگاران پایه پنجم انجام گرفته است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش آموزگاران پایه پنجم شهرستان آمل بوده که دربهار سال ۱۴۰۱ مشغول به کار بوده اند و تعداد ۱۱۰ نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش شامل پرسشنامه معتبر و استاندارد شده ابعاد شخصیتی پنج عاملی – NEOPI-FF فرم کوتاه، پرسشنامه سبکزندگی LSQ و پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلد و روث می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی و توصیفی استفاده شده است که در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده که پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین ویژگی های شخصیتی با رضایت شغلی آموزگاران وجود دارد(= ۰/۴۲۱ .(r رابطه معناداری بین سبک زندگی با رضایت شغلی آموزگاران وجود دارد(.(r =۰/۲۰۰ همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد ویژگی شخصیتی انعطاف پذیری و سبک زندگی پیش بینی کنندهی معنادار رضایت شغلی است. در پایان بر اساس نتایج و در راستایآن پیشنهادهای کاربردی و پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی ارایه شده است.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , سبک زندگی , رضایت شغلی , شهرستان آمل