طراحی دانشگاه بین المللی با رویکرد حس حضور پذیری در فضا

یکی از رسالت های طراحان و معماران خلق رابطه ای متناسب بین انسان ها وکالبد اطرافشان است.برای نیل به این هدف خالقان فضا باید درک صحیحی از رفتار انسان رد محیط های متفاوت داشته باشند.امروزه در اکثر دانشگاه های سراسر جهان شاهد کافی نبودن تعامالت اجتماعی و پیوند فرهنگها با یکدیگر هستیم. این پژوهش به منظور کمبود تعاملات اجتماعی و فرهنگی جهت رفاه حال دانشجویان سراسر جهان دارای اهمیت فراوانیست که با استفاده از محیط طبیعی و تعامل بین انسان و محیط به تعاملات فرهنگی و اجتماعی حاصل گردد. هدف از این پژوهش بررسی نقش تعاملات اجتماعی در ارتقاء حضورپذیری فضاهای دانشگاهی میباشد. اینطوربه نظر میرسد که با افزایش تعاملات اجتماعی و .... بتوان حضور پذیری رو ارتقا داد و باعث ایجادپیوند فرهنگ هایسراسر نقاط جهان با یکدیگر شد. رویکرد پژوهشی این رساله،چارچوب ترکیبی کمی-کیفی است.در اینروش،پژوهشگر عناصر رویکرد های کمی و کیفی را به منظور تحقق نتیجه بهتر و کامل تر و درک عمیق تر پدیده ها یا یکدیگرترکیب می کند.این روش پژوهش علاوه بر درک و مطالعه عمیق پدیده ها با استفاده از روش پژوهش کیفی،به بررسی ابعاد اندازه پذیر و کمی پدیده های مورد مطالعه به واسطه روش پژوهش کمی نیز می پردازد.این ترکیب کمی و کیفی تحقیق در کلیه مراحل تحقیق از جمله رویکرد تحقیق،جمع آوری داده هایتحقیق،تحلیل داده ها و نیز تکنیک های استخراج داده ها به کار گرفته میشود.