بهینه سازی زمان بازدیدهای میدانی در روسازی های آسفالتی با استفاده از شاخص ناهمواری با در نظر گرفتن مباحث هزینه ای

باتوجه به هزینه های گزافی که سالانه جهت ترمیم و بهسازی روسازی های آسفالتی پرداخت می شود و همچنین باتوجه به گسترش روزافزون استفاده از الگوریتم های ابتکاری و فرا ابتکاری، هدف اصلی این مقاله تعیین مناسب ترین زمان برای برداشت های میدانی در مدیریت روسازی با بکارگیری الگوریتم ژنتیک خواهد بود تا ضمن جلوگیری از هزینه های بیشتر، برنامه ریزی بهتری جهت نگهداری و تعمیر روسازی داشته باشیم تا همواره جاده ها سطح خدمت قابل قبولی داشته باشند؛ منتها باید شاخص های موثر بر هزینه های مختلف نیز مشخص شده و همگام با تعیین بهترین زمان انجام بازرسی، این هزینه ها نیز بهینه سازی شوند. به این منظور باتوجه به عوامل موثر بر زمان بهینه بازدیدهای میدانی و به کمک الگوریتم ژنتیک، برنامه موردنیاز در نرم افزار متلب پیاده شده و برای نمونه های مختلف از استان خوزستان تست شد که نتایج آن بسیار چشمگیر و منطقی می باشد. باتوجه به نتایج بدست آمده، مشاهده می شود که می توان با بهره گیری از این روش و تعیین مناسب ترین زمان برداشت میدانی یک مسیر، از صرف هزینه های گزاف و جبران ناپذیر جلوگیری کرد؛ به کمک این روش و با داشتن اطلاعات اولیه مسیر، می توان بهترین زمان برداشت میدانی را تعیین کرده تا بتوان از خرابی بیش از حد مسیر و در نتیجه هزینه های زیاد جلوگیری کرده و ضمن حفظ سطح سرویس دهی مسیر در حالت موردنظر، رضایت استفاده کنندگان را نیز جلب کرد.

Keywords:

روسازی آسفالتی , بازدید میدانی , IRI , هزینه , الگوریتم ژنتیک