ارزیابی تاثیر ایوانیک و زایکوترم بر حساسیت رطوبتی و پتانسیل شیارشدگی مخلوط های ماستیک درشت دانه

عملکرد رویه های آسفالتی در برابر عوامل محیطی از جمله رطوبت حائز اهمیت است و بسیاری از خرابی ها تحت تاثیر مستقیم ورود آب به جسم روسازی و تضعیف اتصال بین قیر و سنگدانه به وجود می آید. از طرفی مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای (SMA) نوعی مخلوط آسفالتی گرم با اسکلت درشت دانه و درصد بالای قیر و فیلر می باشد که به خاطر ریزش قیر، نیاز به استفاده از افزودنی ها می باشد. بنابراین هدف این تحقیق بررسی آثار نانومواد بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی SMA است. در این پژوهش از مصالح آهکی، قیر۷۰/۶۰، دو افزودنی ایوانیک دگوسا (TEGO Addibit L۳۰۰) به میزان ۱۵/۰، ۲۵/۰ و ۳۵/۰ درصد و زایکوترم (Zycotherm) به میزان ۰۵/۰، ۱/۰ و ۱۵/۰درصد وزنی قیر استفاده شده است. آزمایشات مدول برجهندگی، کشش غیرمستقیم، آب جوشان و خزش دینامیکی روی نمونه های آسفالتی به منظور کنترل حساسیت رطوبتی و پتانسیل شیارشدگی انجام گرفته است. نتایج آزمایشات نشان می دهد که مواد ضد عریان شدگی ایوانیک تا ۶ درصد و زایکوترم تا ۱۶ درصد باعث بهبود عملکرد مخلوط های آسفالتی SMA در مقابل رطوبت می شود. افزودن زایکوترم (۱۵/۰درصد وزنی قیر) به مخلوط آسفالتی نیز باعث بهبود مقاومت شیارشدگی می شود. همچنین در تحلیل و مقایسه این دو ماده به این نتیجه می رسیم که تاثیر نانو ماده زایکوترم در بهبود خواص رطوبتی و عملکردی مخلوط نسبت به ایوانیک مطلوب تر است.

Keywords:

"آسفالت ماستیک درشت دانه" , "ایوانیک" , "تغییرشکل دائم" , "حساسیت رطوبتی" , "نانوماده زایکوترم"