بررسی مدل های پیش بینی مدول دینامیک جهت تعیین خواص ویسکوالاستیک مخلوط های آسفالتی داغ، گرم و حاوی خرده آسفالت

یکی از نیازهای طراحی روسازی آسفالتی به روش مکانیستیک – تجربی تعیین مشخصات ویسکوالاستیک مخلوط آسفالتی، از جمله مدول دینامیک و زاویه فاز، است. از آنجایی که آزمایش تعیین مدول دینامیک مخلوط آسفالتی زمان­بر و گران است، مدل­هایی جهت پیش­بینی آن توسط محققین مختلف ارائه شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی برخی مدل­های پیش­بینی موجود جهت تعیین خواص ویسکوالاستیک مخلوط­های آسفالتی داغ، گرم و حاوی خرده آسفالت است. برای این منظور، مخلوط­های آسفالتی با دو نوع دانه­بندی (با اندازه سنگدانه بیشینه اسمی ۵/۹ و ۱۹ میلی­متر) که معرف مخلوط­های لایه رویه و آستر هستند و نیز سه نوع قیر خالص، قیر اصلاحی با افزودنی ساسوبیت و قیر بازیافتی به روش روسازی ممتاز طراحی شدند. آزمایش­های رئومتر برشی دینامیک روی قیرها و تعیین مدول دینامیک روی مخلوط­ها انجام شدند. مدل تجربی NCHRP ۱-۴۰D و مدل­های میکرومکانیکی Hirsch و شکل اصلاح شده آن برای پیش­بینی مدول دینامیک مخلوط آسفالتی با داده­های آزمایشگاهی ارزیابی شدند. با بررسی نتایج مشخص شد که مدل تجربی NCHRP با انجام واسنجی نتایج خیلی خوبی دارد (R۲>۰.۹۵) و پس از آن مدل­های نیمه تجربی و میکرومکانیکی Hirsch اصلاح شده و Hirsch عملکرد مناسبی داشتند. تمامی مدل­ها در پیش­بینی مدول مخلوط­های با دانه­بندی ریزتر عملکرد بهتری داشتند. به نظر می­رسد که مدل­های مورد بررسی در به حساب آوردن مقاومت ناشی از برخورد سنگدانه­ها چندان موفق عمل نمی­کنند. استفاده از مدل­های پیش­بینی مدول برای پیاده­سازی روش طراحی جدید در سطح ۲ مناسب می­باشد.

Keywords:

مدول دینامیک , مدل های پیش بینی , مخلوط آسفالتی گرم , روسازی آسفالتی بازیافتی