طبقه بندی تصویرهای بخش پهلوانی شاهنامه بر پایه نظریه تصویرشناسی ادبی محمدرضا شفیعی کدکنی و نظریه سینمایی ژیل دلوز

هدف پژوهش حاضر دسته بندی تصویرهای بخش پهلوانی شاهنامه برپایه دو دیدگاه ادبی و سینمایی است. آراء محمدرضا شفیعی کدکنی از تصویر در شعر فارسی و نظریه ژیل دلوز در خوانش سینما و فیلم. وجه مشترک در هر دو نظرگاه وجود حرکت و زمان در تصویر است. دو مقوله حرکت و زمان، امکان بازیابی هویت تصویر را فراهم می سازد. در پژوهش حاضر، حرکت و زمان دو عنصر بنیادین در تحلیل سینمایی تصویرهای بخش پهلوانی شاهنامه است. جستار پیش رو که از حیث روش پژوهش بر بنیان مطالعات بینارشته ای و به شیوه تطبیقی تحلیلی سامان یافته است، با بهره گیری از یک نظریه ادبی و یک نظریه سینمایی مدرن به طبقه بندی دیگری از تصویرهای شاهنامه دست یافته است. براین اساس انواع تصویر عبارتند از ۱) بلاغت مبنا. ۲) روایت مبنا. ۳) زبان مبنا. ۴) کنش مبنا. ۵) گفت و گو مبنا. دسته بندی این تصویرها در دو گروه بر پایه دو عنصر حرکت و زمان دست آورد نهایی جستار پیش روست.

طبقه بندی تصویرهای بخش پهلوانی شاهنامه بر پایه نظریه تصویرشناسی ادبی محمدرضا شفیعی کدکنی و نظریه سینمایی ژیل دلوز Keywords:

نقد ادبی , شاهنامه , شفیعی کدکنی , ژیل دلوز , تصویر