برنامه ریزی بازارهای روستایی و توسعه گردشگری

درعصر کنونی، احیاء بازا رهای روستایی می تواند یکی از راهکارهای اساسی برای توسعه اقتصاد روستایی و به دنبال آن توسعه گردشگری باشد. بدون تردید یکی از راه های اساسی توسعه اقتصاد روستایی ، رشد بازارها و بازاریابی برای محصولات روستایی اعم از تولیدات کشاورزی و صنایع دستی روستایی است و بازارهای محلی، راهکاری خودجوش و درونزا برخاسته از این ضرورت است. از این رو لزوم احیاء و ساماندهی این بازارها به عنوان یکی از عوامل موثر در رونق اقتصادی، اجتماعی، گردشگری و توسعه روستایی امری انکارناپذیر است. بازارهای هفتگی، جلوه گاه حیات اقتصادی و اجتماعی یک منطقه هستند. همچنین پیوستگی و تعامل سازنده در روابط اقتصادی روستا- شهر را توسعه بخشیده و از شکاف روزافزون مابین روستا-شهر جلوگیری نموده و به توسعه روابط و تبادلات پویا بین مناطق شهری و روستایی مدد می رساند و در زمینه ارتباط متقابل شهر و روستا نقش سازنده ای ایفا می نمایند. تشکیل تعاونی های فروش روستایی ، عدم اخذ مالیات در سال های اول توسط دولت از خرده فروشان روستایی ، عدم تحمیل هزینه های حمل و نقل بر فروشندگان و اعطای وام های بانکی می تواند این مسئله را حل کند و به توسعه روستاهایی که در حوزه نفوذ بازار روستایی قرار دارند منجر شود . اعمال سیاست های لازم حمایتی و هدایتی ، نظیر: تسهیل در اعطای وام های خوداشتغالی ، برقراری نظم در بازارچه های هفتگی ، کمک فراوانی به حضور بیشتر بیکاران روستایی به عنوان فروشنده در بازارچه ها کرده ، و زمینه را برای افزایش درآمد فروشندگان و تامین مستقیم اجناس و کالاهای مورد نیاز غرفه ها از روستاها فراهم میکند. در انتهای مقاله پیشنهاداتی بر اساس محور توسعه ی پایدار اقتصادی در افق چشم انداز توسعه پایدار روستایی برای ساماندهی و توسعه ی هدفمند بازارهای روستایی ارائه شده است .نتایج تحقیق حاکی از آن است که وجود رابطه معنی داری بین نقش بازارهای هفتگی و شاخص های اقتصادی نواحی روستایی وجود دارد و می توان چنین استنباط کرد که مدیران باید به ابعاد و شاخص های بازارهفتگی به جهت تاثیر آن اقتصاد نواحی روستایی توجه بیشتری کنند.

Keywords:

برنامه ریزی , توسعه , بازارهای روستایی