بررسی چالش ها، تنگناها و فرصت های فراروی توسعه صنعت گردشگری روستایی با تاکید بر ایجاد اقامتگاه های بومگردی (مورد پژوهی؛ روستای زیارت شهرستان گرگان)

اقامتگاه های بومگردی از جمله واحد های گردشگری است که به گردشگران طبیعت گردی، روستایی، مزرعه و کشاورزی ارائه خدمات می نمایند. توسعه اقامتگاه های بومگردی از موثرترین ابزارهایی است که ضمن حفظ و رعایت اصول اساسی بومگردی، نقش چشمگیری در توسعه جوامع محلی و مشارکت آنان در امور گردشگری دارد. بهترین گزینه اقامتی برای روستاهای هدف گردشگری می باشد که هم با محیط بومی و معماری منطقه روستایی هماهنگ است و به صورت تافته ای جدا بافته از بافت سنتی و تاریخی روستا نیست و به نوعی حافظ اصالت معماری و فرهنگ روستا است و می تواند همه ی زندگی ساده یک روستایی را در محیطی دنج و گرم و امن و در قالب اقامتگاه نشان دهد و همچون رقیبی بی بدیل با هتل های لوکس و چند ستاره بزرگ به رقابت پردازد. ایجاد اقامتگاه بومگردی برای روستا هدف گردشگری زیارت با توجه به قدمت تاریخی و فرهنگی، طبیعت بکر و خاص کوهستانی آن برای گردشگران مهم و ضروری است؛ به طوری که وجود اقامتگاه می تواند دریچه تازه ای را برای آغاز فعالیت های مربوط به گردشگری در روستا باز کند در پژوهش حاضر ابتدا به شناخت ماهیت روستا و توسعه روستایی پایدار از یک سو و شناخت مﻘوله گردشگری، گردشگری روستایی و گردشگری پایدار از سوی دیگر می پردازد و نیازها و الزامات آن را بر مبنای ابعاد و الگوهای مترتب بر آن مورد بررسی قرار می دهد. شیوه های مورد استفاده در این پژوهش به صورت تحلیل محتوا در بخش اول و مطالعه موردی در بخش دوم می باشد که خود شامل توصیف خصوصیات روستای زیارت، تحلیل SWOT از آن و ارایه پیشنهادهایی بر مبنای هدف مطالعه که برنامه ریزی بوم-گردشگری است. یافته ها حاکی از آن است که آستانه آسیب پذیری نﻘاط روستایی به علت گردشگری بودن بسیار بالاست و نیازمند بازنگری و ارایه سیاست های مناسب در جهت رفع محدودیت ها و استفاده از مزیت های نسبی موجود میباشد. از اینرو توانمند سازی گروه های روستایی، افزایش آگاهی اجتماعی، گسترش مشارکت همراه با تدارک مدیریت راهبردی میتواند در ایجاد اقامتگاه بوم-گردشگری روستا و توسعه ی گردشگری در روستای زیارت موثر باشد.

Keywords:

گردشگری , گردشگری روستایی , اقامتگاه بومگردی , بومگردی , روستای زیارت.