اثر مولفه های معماری پهلوی اول بر طراحی داخلی

بافت ها و بناهای تاریخی بخشی از ارزش های فرهنگی و هویت بومی هر کشور محسوب می شود که با ارزش گذاری و حفاظت و احیاء می توان آن را زنده نگهداشت. بی توجهی به این امر باعث ایجاد محیط هایی مصنوع و تهی از هویت انسانی می گردد. اصالت فرهنگ هر قوم و ملتی به قدمت آن بستگی دارد و به عنوان ثروت های فرهنگی به حساب می آید که با باززنده سازی و مرمت بناها و آثار تاریخی بجای مانده از گذشتگان می توان این هویت ملی/ ارزشی و تاریخی را زنده نگهداشت. چگونگی حفظ هویت تاریخی در شهرهای مدرن یا شهرهای در حال پیشرفت، دغدغه ای است که نه تنها در ایران بلکه در کشورهای دیگر نیز وجود دارد. در تمام شهرهای معاصر که به سرعت پیشرفت می کنند؛ بیشترین نگرانی ها در نگهداری از هسته های تاریخی شهرها است که باید بتوانیم میان این دو مسئله (داشتن شهر مدرن و حفظ بناهای تاریخی) تعادل ایجاد کنیم. بناهای تاریخی معمولا جاذبه های گردشگری مهمی به شمار می روند که می توانند به اقتصاد محلی کمک کنند. این بناها می توانند الهام بخش نسل های آینده در زمینه های معماری و طراحی باشند. از سوی دیگر استفاده مجدد از یک بنا معمولا نسبت به تخریب و بازسازی آن مقرون به صرفه تر است و نسبت به ساخت و سازهای جدید، ضریب اقتصادی بالاتری را برای مشاغل و سرمایه گذاری تعیین می کند. برای باززنده سازی بافت های تاریخی نیازمند آن هستیم تا تاریخچه بنا را دانسته و مصالح استفاده شده در آن را بدانیم. در فرآیند باززنده سازی؛ حفظ مصالح اصلی و بومی باقی مانده و احیاء آن با استفاده از همان مصالح، جزو اصلی ترین گام های اولیه است. باززنده سازی شامل مجموعه اقدامات متنوع و تکمیلی برای بازگرداندن حیات مجدد و یا زندگی مجدد به بنا و یا فضاهای شهری مورد نظر صورت می پذیرد.

Keywords:

معماری پهلوی اول , طراحی داخلی