مطالعه جامعه شناختی رابطه شاخص های کلان اقتصادی با ازدواج زودهنگام: استان های کشور بازه زمانی ۱۳۹۰-۱۴۰۰

ازدواج زودهنگام یا کودک همسری به ازدواج های زیر سن قانونی اطلاق می شود که در کشورهای درحال توسعه و کمتر توسعه، در حال افزایش بوده و تبدیل به مسئله اجتماعی مهم در حوزه جامعه شناسی خانواده شده است. این مسئله در استان های کشور، طی بازه زمانی ۱۳۹۰ الی ۱۴۰۰ روندی افزایش را تجربه نموده است، بر این اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر شاخص های کلان اقتصادی (۱۳۹۰-۱۴۰۰) برافزایش ازدواج زودهنگام است. روش اجرای پژوهش؛ از نوع اسنادی با تکیه بر تحلیل ثانویه داده های مرکز آمار ایران و سازمان ثبت احوال کشور می باشد. واحد تحلیل؛ استان های کشور و ابزار تحلیل داده؛ نرم افزار SPSS و excel بوده است. جامعه آماری پژوهش ۳۱ استان کشور است که به صورت تمام شماری در بازه زمانی ۱۳۹۰ الی ۱۴۰۰ موردبررسی قرارگرفته است. نتایج آزمون پیرسون نشان می دهد که استان های دارای نرخ بیکاری (۳۶۶/۰ r= و ضریب جینی (۳۶۳/۰ r=) بالاتر؛ بیشترین میزان ازدواج زودهنگام را داشته است. همچنین، نتایج مدل رگرسیونی حاکی از این است که متغیرهای اقتصادی شامل ضریب جینی ۳۳۴/۰=B، نرخ بیکاری ۲۱۳/۰=B، تغییرات نرخ تورم ۲۹۷/۰=B و تغییرات ضریب جینی ۲۸۲/۰=B) به ترتیب تاثیر معنی داری بر میزان ازدواج زودهنگام در استان های کشور داشته است. می توان گفت که افزایش نرخ تورم، بیکاری و ضریب جینی در فاصله میان سال های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ برافزایش نسبت ازدواج های زودهنگام موثر بوده است؛ بر این اساس؛ از بین متغیرهای اقتصادی ضریب جینی، نرخ بیکاری و تغییرات نرخ تورم از بیشترین قدرت تبیین کنندگی در خصوص نسبت های ازدواج زیر ۱۵ سال و نیز تغییرات این نسبت در میان استان ها برخوردار است.

Keywords:

ازدواج زودهنگام , ساختار اجتماعی , فشارهای اقتصادی , شاخص های کلان اقتصادی