تضمین حقوق طلبکاران در مرحله انحلال و ورشکستگی شرکت های شخص

شخصیت حقوقی شرکت های شخص در مقایسه با سایر شرکت های تجاری وابستگی زیادی به شخصیت شرکا دارد. در شرکت های شخص طلبکاران در مرحله نخست برای وصول طلبشان به شرکت مراجعه می کنند و اگر نتوانند طلبشان را وصول نمایند می توانند به شرکا رجوع کنند. استقبال اشخاص ثالث برای تعامل و عقد قرارداد با شرکت های شخص بیشتر از سایر انواع شرکت هاست ، علت اصلی آن است که حقوق طلبکاران در این شرکت ها بهتر تضمین می شود هرچند قوانین مرتبط در جهت تضمین حقوق اشخاص ثالث و طلبکاران در شرکت های شخص خالی از نقص نیست منتها توانسته است در باب مسئولیت شرکا و مدیران، برای تادیه دیون (بویژه در شرکت های تضامنی و عملی ) خواسته های طلبکاران را تا حد زیادی مرتفع نماید. با توجه به اینکه که توقیف اموال شرکا در طول فعالیت هر یک از شرکت ها بابت بدهی شرکت مطابق مقررات قانونی و اصل استقلال شخصیت حقوقی شرکت از شرکا ممنوع است . ادغام و تبدیل شرکت های شخص به سایر شرکت ها از جمله فعالیت های مخالف حقوق طلبکاران می باشد. در عین حال فراهم نمودن امکان نظارت طلبکاران بر روند ورشکستگی تصفیه تا حد زیادی می تواند به احقاق حقوق ایشان کمک کند. در زمانی که شرکت مشغول به فعالیت است ، طلبکاران شرکت می توانند طلب خود را از طریق مراجعه به شرکت وصول نمایند. در صورتی که اموال شرکت شخص جهت پرداخت دیون کافی نباشد، شرکت مزبور ورشکسته محسوب و طلبکار می تواند در شرکت های تضامنی به هر یک از شرکا برای وصول تمام طلب و در شرکت های نسبی به نسبت طلب مراجعه کند.

Keywords:

شرکت های شخص , شرکت تضامنی , شرکت نسبی , شرکت عملی , طلبکار , دین .