اثرات پربیوتیک ایمونوژن در جیره غذایی بر برخی از شاخص های خونی و ایمنی فیل ماهیان جوان پرورشی (Huso huso Linnaeus, ۱۷۵۸)

امروزه مکمل های غذایی مانند پربیوتیک ها و محرک های ایمنی به عنوان یک جایگزین قوی برای آنتی بیوتیک ها برای ارتقای سلامت و ایجاد مقاومت در برابر بیماری ها در آبزی پروری به کار می روند. این بررسی برای ارزیابی کارایی پربیوتیک تجاری ایمونوژن، با ترکیب اصلی ۳۰ درصد (۱و۳- ۱و۶) بتاگلوکان و ۱۸ درصد مانان الیگوساکارید در جیره غذایی فیل ماهیان جوان (Huso huso) به مدت ۸ هفته در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی در تابستان ۱۳۸۸ انجام گرفت. شاخص های خونی و ایمنی فیل ماهیان جوان در ۵ تیمار ایمونوژن درجیره غذایی (۰، ۵/۰، ۱، ۲ و ۴ درصد) از نظر آماری مقایسه شد. سه گروه وزنی از فیل ماهیان جوان با میانگین وزن ۰۲/۰±۷۱/۸ گرم، ۰۱/۰±۱۵/۲۵ گرم و ۰۲/۰±۶۹/۵۳ گرم در مخازن ذخیره سازی و روزانه در ۶ وعده تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تعداد نوتروفیل در ماهیانی که با جیره های غذایی شامل ۵/۰، ۱ و ۴ درصد ایمونوژن تغذیه شدند، به طور معنی داری (۰۵/۰P<) بالاتر از شاهد بود. میزان سطح ایمونوگلوبولین M در ماهیانی که با جیره غذایی حاوی ۵/۰ درصد ایمونوژن تغذیه شدند بالاتر از سایر تیمارهای تغذیه ای بود، که اختلاف معنی داری را با سطوح ۲ و ۴ درصد ایمونوژن داشت (۰۵/۰P<). هیچ اختلاف معنی داری در بین ۳ تیمار وزنی و ۵ تیمار ایمونوژن از نقطه نظر سایر شاخص های خونی مشاهده نگردید (۰۵/۰P>). به نظر می رسد ایمونوژن در غلظت ۵/۰ درصد می تواند به عنوان یک ماده غذایی مکمل در جیره غذایی فیل ماهیان جوان برای تحریک واکنش های ایمنی به کار رود.

اثرات پربیوتیک ایمونوژن در جیره غذایی بر برخی از شاخص های خونی و ایمنی فیل ماهیان جوان پرورشی (Huso huso Linnaeus, ۱۷۵۸) Keywords:

پربیوتیک