تغییرکاربری تطبیقی میراث صنعتی، الگویی برای خلق فرصت های جدید درون شهرها

مفهوم میراث صنعتی در اواسط قرن بیستم یعنی دوره ه­ایی که چندین و چند ساختمان صنعتی و منظر شهری ویران شد در انگلستان مطرح گردید. از آن هنگام به بعد تلاش ­های متعددی در راستای شناخت آثار میراث صنعتی شکل گرفته­ است. سایت­ های صنعتی نقطه عطفی در تاریخ بشریت شمرده می­ شوند. آن­ها خاطرات روزهایی را در بر دارند که هم موجب پیشرفت و هم مایه رنجش بوده­ و در عین حال نمادی از امید به زندگی بهتر هستند. بناهای صنعتی توسعه فناوری کشورها را از طریق معماریشان نشان می ­دهند و ارزش های اجتماعی و فرهنگی زمان خود را نمایان می­ سازند. از دست رفتن کاربری صنعتی در دل شهرها و عدم توفیق اجتماعی آن، این مجموعه ها را به سرعت به فرمان تخریب می سپارد. انتقال روحیه کار و فعالیت و سبکی از معماری که متعلق به تجربیات جهانی است، لزوم حفظ و مطالعه این آثار را تشدید می نماید. اینجاست که دانستن چگونگی حفاظت از بناهایی که دیگر قادر به تامین آینده­ی خود نیستند اهمیت می­ یابد. عدم تامین آینده به دلیل کاهش نیاز به این بناها به وجود آمده و نتیجه آن ایجاد محیطی متروک و ناامن است که به ظهور و پرورش جوامعی ناسالم دامن می زند. تغییرکاربری تطبیقی بنایی موجود و تاریخی و افزودن بنایی جدید به آن، حرکت، سرزندگی و تنوع بصری می آفریند، در عین اینکه شخصیت مجموعه حفظ می گردد. مقیاس عظیم کارخانه، تکرار ریتمیک آن، طول آن که به بی­ نهایت اشاره می­ کند و حتی رنگ های غم ­انگیز بنا، به هنگام جستجوی یک طراحی اصیل برای استفاده مجدد از آن یک موضوع کلیدی است.

Keywords:

Industrial heritage , adaptive reuse , conservation and development , urban sustainability. , میراث صنعتی , تغییرکاربری تطبیقی , حفاظت و توسعه , پایداری شهری