زمین شیمی و کانی شناسی زغال های ماستریشتین از حوضه های آنامبرا و گنگولای نیجریه: کاربردهایی برای کیفیت زغال، ظرفیت منابع و ویژگی های تجمعی

آنامبرا و گنگولا بخشی از حوضه های داخلی رسوبی در نیجریه هستند که با سوخت های فسیلی مشخص می شوند و نیجریه برای حل مشکل انرژی فعلی خود، تمرکز تولید برق خود را به زغال سنگ منتقل کرده است. زغال های مورد بررسی به ترتیب از دو منطقه آنکپا و مایگانگا در ایالات کوگی و گومبه به دست آمده اند. زغال ها برای تعیین کیفیت و استفاده و پتانسیل منابع خود مورد بررسی قرار گرفتند. این زغال ها با استفاده از تجزیه های مجاورتی، نهایی، عناصری، کانی شناسی و میکروسکوپی الکترونیکی تجزیه شده اند. هدف این پژوهش تعیین قابلیت کک سازی، رتبه بندی، محیط های پالئوآنوی، پتانسیل هیدروکربن و تمایل به ذوب کردگی زغال هاست. مقادیر میانگین محتوای رطوبت، خاکستر، ماده فرار و کربن ثابت برای زغال های آنکپا به ترتیب ۵۴/۵، ۴۳/۱۶، ۴۵/۴۸ و ۷۱/۳۰ درصد و برای زغال های مایگانگا به ترتیب ۶۸/۱۰، ۶۰/۸، ۳۳/۴۴ . ۴۱/۳۶ درصد بوده که نشان دهنده زغال های نون- ککینگ زیربیتومینوس با محتوای فرار بالاست و برای سوخت و تولید برق مناسب هستند. نمودار ون کرولن بر اساس H/C در برابر O/C نشان داد که کروژن نوع IV وجود دارد. نتایجXRD ، نمودارهای همبستگی و مقادیر شاخص مواد آلوده و غیرماده ای (DAI) به ترتیب ۴۹/۷ و ۴۶/۱۳ برای زغال های آنکپا و مایگانگا نشان داد که زغال های آنکپا با مواد برجایی مانند کوارتز، پیریت و کلسیت غنی شده اند؛ در حالی که کائولنیت و کوارتز احتمالی مواد آواری در زغال های مایگانگا هستند.  به طور خلاصه، تجمع زغال های آنکپا بر اساس نسبت اسید/ پایه (B/A)، نسبت سیلیسیم (G)، نسبت سیلیس/ آلومینا (S/A)، نسبت آهن/ کلسیم (I/C)، نسبت کربن/ هیدروژن (C/H) و نسبت کربن ثابت/ ماده تبخیرپذیر (FC/V) به ترتیب نشان دهنده تجمع ضعیف، متوسط و قوی برای زغال های آنکپا و تجمع قوی برای زغال های مایگانگا بود.

زمین شیمی و کانی شناسی زغال های ماستریشتین از حوضه های آنامبرا و گنگولای نیجریه: کاربردهایی برای کیفیت زغال، ظرفیت منابع و ویژگی های تجمعی Keywords:

تجمع , زغال , ذرات آواری , زمین شیمی , مجاورتی