بررسی اثر پارامترهای فرایندی روش پردازش نور دیجیتال بر رفتار خستگی مواد دندانی آکریلاتی

فرضیه: فرایند پردازش نور دیجیتال (DLP) یکی از فناوری های ساخت افزایشی است. اگرچه رزین های مصرفی در فرایند DLP، اغلب در کاربرهای بالینی استفاده می شوند، اما برخی از آن ها بدون اطلاعات و مطالعات تجربی مرتبط با خواص مکانیکی از جمله، رفتار خستگی هستند. تمرکز پژوهش حاضر، بررسی اثر پارامترهای ورودی فرایند DLP بر عمر خستگی مواد دندانی آکریلاتی است. انتظار می رود، پارامترهای ورودی، اثر شایان توجهی در پخت رزین و در نتیجه خواص مکانیکی به ویژه رفتار خستگی نمونه های ساخته شده از مواد دندانی آکریلاتی به روش DLP داشته باشد. ضخامت لایه، زمان تابش و شدت تابش، به عنوان پارامترهای ورودی فرایند DLP در نظر گرفته شده است.روش ها: آزمون خستگی چهار نقطه، تحت تنش ۰.۶ استحکام خمشی و بسامد۲۵Hz انجام شد. پس از آن، برای دستیابی به رابطه تنش-عمر، نمونه هایی با عمر خستگی بیشتر و کمتر، در دو سطح تنش خستگی (۰.۴ و ۰.۸ استحکام خمشی) متفاوت دیگر قرار گرفتند. افزون بر این، تحلیل واریانس، برای بررسی همبستگی بین پارامتری و نیز ضریب اثر هر پارامتر بر مقاومت خستگی نمونه های چاپ شده، به کار گرفته می شود.یافته ها: ارتباط مستقیم پخت کافی رزین پلیمری و عمر خستگی نمونه های ساخته شده مشاهده شد. عدم پخت کافی رزین و یا پخت بیش از حد رزین  به کاهش مقاومت خستگی نمونه ها منجر شد. بیشترین عمر خستگی برای نمونه ساخته شده با تنظیمات پارامترهای ورودی فرایند: ضخامت لایه: ۲۵µm، زمان تابش: ۲.۸s و شدت تابش: ۱۶۰W/m۲و با مقدار ۸۶۴۵۹ چرخه و کمترین عمر خستگی برای نمونه ساخته شده با تنظیمات پارامترهای ورودی فرایند: ضخامت لایه: ۱۰۰µm، زمان تابش: ۲.۸s و شدت تابش: ۱۶۰W/m۲و با مقدار ۴۸۵۶۹ چرخه به دست آمد.

بررسی اثر پارامترهای فرایندی روش پردازش نور دیجیتال بر رفتار خستگی مواد دندانی آکریلاتی Keywords:

ساخت افزایشی , پردازش نور دیجیتال , عمر خستگی , آنالیز واریانس , پارامترهای فرایندی