منظور از
آموزش مجازی به طورکلی بهره گیری از سیستم های الکترونیکی، مانند کامپیوتر، اینترنت، حافظه های الکترونیکی، نشریه های الکترونیکی و خبرنامه های مجازی و نظایر اینها است که باهدف کاستن از رفت وآمدها و صرفه جویی در وقت و هزینه و ضمنا یادگیری بهتر و آسان تر است. البته سیستم هایی که
آموزش مجازی به حساب می آیند و امکان یادگیری از راه دور را فراهم می کنند متنوع هستند؛ ولی در وهله اول آنچه مهم است آگاهی علاقه مندان از نوع سیستم ها و انتخاب صحیح و نحوه استفاده درست از آنها است. این سیستم ها برخی مواقع می توانند جایگزین کلاس های حضوری هم باشند. درعین حال برای افراد سخت کوش و علاقه مند می تواند مکمل کتاب و کلاس باشد. در یک جمله می توان گفت
آموزش مجازی آوردن یادگیری برای مردم است به جای آوردن مردم برای یادگیری. ارزیابی
اثربخشی آموزش یعنی اینکه تا حدودی تعیین کنیم آموزش های انجام شده تا چه حد به ایجاد مهارت های مورد نیاز سازمان به صورت عملی و کاربردی منجر شده است. ارزیابی
اثربخشی آموزش یعنی: تعیین میزان تحقق اهداف آموزشی، تعیین نتایج قابل مشاهده از کارآموزان در اثر آموزش های اجراشده، تعیین میزان انطباق رفتار کارآموزان با انتظارات نقش سازمانی، تعیین میزان درست انجام دادن کاری که موردنظر آموزش بوده است، تعیین میزان توانایی های ایجادشده در
اثربخشی آموزش ها برای دستیابی به هدف ها می باشد. این مقاله به روش کتابخانه ای و با بررسی مقالات و کتابهای مرتبط به بررسی
اثربخشی آموزش های مجازی پرداخته است.