بهینه سازی باززایی آنیسون (Pimpinella anisum L.) در شرایط درون شیشه ای
Publish place: Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research، Vol: 31، Issue: 1
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 26
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-31-1_005
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
Abstract:
چکیده سابﻘه و هدف: آنیسون یا بادیان رومی با نام علمی Pimpinella anisum L.از تیره (Apiaceae (Umbelliferea و جنس Pimpinella است. آنیسون بومی نواحی سواحل غربی دریای مدیترانه، مصر و آسیای صغیر است. جنس Pimpinella دارای گونههای متعددی است که تاکنون ۱۵۰ گونه در اروپا، آسیا و آفریقا متعلق به این جنس شناخته شدهاند. حدود ۲ تا ۳ درصد وزن بذر آنیسون را اسانس تشکیل می دهد و مهمترین ماده تشکیل دهنده اسانس، ترانس آنتول به میزان ۸۰ تا۹۰ درصد آن است. این مطالعه با هدف بهینهسازی باززایی این گیاه در محیط درون شیشهای انجام شده است.مواد و روشها: در آزمایش اول، جوانهزنی بذرهای گیاه و انتخاب روش مناسب ضدعفونی برای آلودگی زدایی نمونهها بررسی شد. در آزمایش دوم، باززایی مستقیم گیاه تحت تاثیر ترکیبات مختلف BA، Kin و NAA روی ریزنمونه جوانه هیپوکوتیلی بررسی گردید. در آزمایش سوم، تولید کالوس از ریزنمونههای ریشه، هیپوکوتیل، جوانه هیپوکوتیلی، برگ لپهای و برگ معمولی با استفاده از غلظت های مختلف ۲,۴‐Dانجام شد. در آزمایش چهارم، اثر دامنه محدودتری از غلطتهای مناسب از ۲,۴‐D روی ریزنمونههای دمبرگ و ریشه بررسی شد. در آزمایش پنجم، کالوسهای تولید شده در مرحله قبل برای باززایی در معرض غلظتهای مختلف BAو NAA قرار گرفتند. همه این آزمایش ها در قالب طرح های کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. آنالیز دادهها نیز با استفاده از نرمافزار Minitab انجام و مقایسه میانگین تیمارها با آزمون توکی در سطح احتمال ۵ درصد انجام شد.یافته ها: بهترین پاسخ جوانهزنی به میزان ۷۰ درصد در شرایط ۲۴ ساعت خیس کردن بذرها و ضدعفونی با الکل ۷۰ درصد و هیپوکلریتسدیم ۵/۱ درصد در محیط کشت MS ۲/۱ بدست آمد. بهترین پاسخ باززایی مستقیم از نظر طول دمبرگ مربوط به تیمارهای ۹ (۵/۰ میلیگرم بر لیتر BA به اضافه ۵/۰ میلیگرم بر لیتر Kin به اضافه ۵/۰ میلیگرم بر لیتر NAA )، ۱۴( ۵/۰ میلیگرم بر لیتر Kinبه اضافه یک میلیگرم بر لیتر NAA)، ۱۷( ۲۵/۰ میلیگرم بر لیتر BA به اضافه ۲۵/۰ میلیگرم بر لیتر Kin به اضافه یک میلی گرم بر لیتر NAA ) و ۱۹ (یک میلیگرم بر لیتر BA به اضافه یک میلیگرم بر لیتر Kin به اضافه یک میلیگرم بر لیتر NAA ) با حدود ۴ سانتیمتر بود. از نظر تعداد برگ، بهترین پاسخ مربوط به تیمارهای ۱۴و ۱۷ با ۴۷ عدد برگ بود. در آزمایش سوم، ریزنمونههای دمبرگ و ریشه بهترین کالوس زایی را داشتند. در آزمایش چهارم، با استفاده از تیمار ۵/۰ میلیگرم بر لیتر BA به اضافه ۷۵/۰ میلیگرم بر لیتر ۲,۴D به میزان ۲۲/۹۷ درصد در ریزنمونه دمبرگ، کالوسزایی مشاهده شد. در آزمایش پنجم، کالوسهای بدستآمده از مرحله قبل در تیمار شاهد بدون هورمون بیشترین شاخهزایی را به میزان ۴۰ درصد نشان دادند. بعضی از شاخه ها ریشه دار شده و گیاهچههای حاصل پس از سازگاری به گلخانه منتقل شدند.نتیجهگیری: در این آزمایش اگرچه باززایی مستقیم منجر به تولید ساقه نشد، اما تولید برگ در این روش مشاهده شد. با توجه به عدم مشاهده نتایج مورد انتظار در روش باززایی مستقیم، تولید کالوس و باززایی غیرمستقیم مدنظر قرار گرفت که با موفقیت چشمگیر همراه بود. در مجموع نتیجه گیری شد که برای باززایی گیاه انیسون، روش غیرمستقیم یعنی باززایی گیاه از کالوس مناسبتر از روش باززایی مستقیم است. دمبرگ به عنوان بهترین ریزنمونه معرفی شد. تیمار هورمونی ۷۵/۰ میلیگرم بر لیتر ۲,۴-D به همراه ۵/۰ میلیگرم بر لیتر BA توانست در ریزنمونه دمبرگ به میزان ۲۲/۹۷ درصد کالوس القا نماید، بنابراین به عنوان یک ترکیب هورمونی موفق برای کالوس زایی در انیسون معرفی شد. تولید شاخه و ریشه از کالوس در تیمار شاهد، نشان داد که بعد از بدست آوردن کالوس، بدون استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی میتوان به گیاه کامل دست پیدا کرد. نتایج این پژوهش میتواند در مطالعات ریزازدیادی، مهندسی ژنتیک، کشت سوسپانسیون سلولی و تولید متابولیتهای ثانویه و سایر پروژههای مرتبط با اصلاح گیاه و پروژههای کشاورزی مولکولی مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به ارزش دارویی گیاه آنیسون، نتایج این پژوهش می تواند دارای کاربرد عملی باشد.
Keywords:
Authors
وجیهه سادات حسین زاده
M.Sc. graduated, Dept. Production Engineering and Plant Genetics, Shirvan Agriculture Faculty, University of Bojnord, Bojnord, I.R. Iran.
فاطمه ذاکر تولایی
Assistant professor, Dept. Production Engineering and Plant Genetics, Shirvan Agriculture Faculty, University of Bojnord, Bojnord, Iran
لیلا سمیعی
Associate Professor, Dept. of Ornamental plants, Plant Science Research Institute, Ferdowsi University of Mashhad. I.R. Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :