پاسخ صفات مورفوفیزیولوژیکی در چهار گونه بابونه در شرایط دیم و تنش خشکی در شرایط گلخانه

تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محدودکننده حیات و رشد گیاهان در نواحی مختلف ایران است. در این پژوهش ویژگی های مورفولوژی بوته های حاصل از بذرهای چهار گونه بابونه چندساله Anthemis tinctoria، Matricaria recutita، Tripleurospermum sevanenseوTanacetum parthenium موجود در بانک ژن منابع طبیعی ایران در شرایط دیم مزرعه تحقیقاتی البرز کرج (موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور) ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند که در شرایط دیم، گونه M. recutita نسبت به سه گونه بابونه دیگر بیشترین سطح پوشش، ارتفاع، تعداد گل و وزن خشک بوته را داشته و در مدت زمان کوتاه تری به گلدهی کامل رسید. در آزمایش گلخانه به منظور مطالعه سازوکار های فیزیولوژیکی پاسخ به شرایط کم آبی، گیاهان تحت چهار تیمار خشکی شامل آبیاری کافی (شاهد)، تنش خشکی ملایم (۷۵ درصد ظرفیت زراعی)، تنش خشکی متوسط (۵۵ درصد ظرفیت زراعی) و تنش خشکی شدید (۳۵ درصد ظرفیت زراعی) قرار گرفتند. تغییرات محلول های محافظ اسمزی (پرولین و قندهای محلول)، محتوای آب نسبی (RWC)، آنزیم های آنتی اکسیدانت (پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز) و پیگمان های گیاهان تحت تنش بررسی گردید. بررسی سازوکار های فیزیولوژیکی پاسخ به شرایط کم آبی گونه های بابونه در شرایط گلخانه نشان داد که M. recutita نسبت به سه گونه بابونه دیگر به علت ظرفیت بالاتر تنظیم اسمزی تحمل بیشتری به تنش خشکی شدید داشته، در حالی که سه گونه A.tinctoriaT. sevanenseو T. parthenium تحمل خوبی به شرایط تنش متوسط نشان دادند.

پاسخ صفات مورفوفیزیولوژیکی در چهار گونه بابونه در شرایط دیم و تنش خشکی در شرایط گلخانه Keywords:

آنزیم های آنتی اکسیدانت , بابونه , تنش خشکی , کلروفیل , مورفولوژی