بررسی ریزازدیادی و میزان فلاونوئید زالزالک (Crataegus sp) از طریق کشت بافت

زالزالک  (Crataegus sp)ازجمله گیاهانی است که جوانه­زنی بذر آن به سختی انجام می شود. بنابراین هدف از این تحقیق تعیین محیط بهینه برای تکثیر گیاه زالزالک از طریق کشت بافت و مقایسه میزان فلاونوئید موجود در کالوس، برگ و میوه این گیاه بود. محیط­های مورد استفاده شامل محیط­کشت پایه B۵، MS و N۶ بود که همراه با تیمارهای هورمونی مختلف استفاده گردیدند. آزمایش بر پایه طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. برای اندازه­گیری فلاونوئید کل از روش رنگ­سنجی کلرید آلومینیوم استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده، بهترین تیمار برای سترون سازی جوانه ها محلول ۰۲/۰ درصد کلریدجیوه به­مدت ۳ دقیقه، اتانول ۷۰ درصد به­مدت ۲ دقیقه و هیپوکلریت­سدیم به­مدت ۱۵ دقیقه شناخته شد. نتایج نشان داد که بهترین محیط برای القاء کالوس محیط N۶ همراه با ۷ میلی­گرم در لیتر BA و ۵/۱ میلی­گرم در لیتر NAA، بهترین محیط برای باززایی محیط B۵ همراه با ۴۹/۰ میلی­گرم در لیتر BA، ۴۹/۰ میلی­گرم در لیتر Kin و ۱/۰ میلی گرم در لیتر IAA و بهترین محیط برای پرآوری محیط MS همراه با ۱ میلی­گرم در لیتر BA و ۵/۰ میلی­گرم در لیتر IAA بود. ریشه زایی تنها در محیط MS همراه با ۱ میلی­گرم در لیتر IBA با فراوانی پایین مشاهده شد. نتایج نشان داد که میزان فلاونوئید برگ بیش از میوه و میزان فلاونوئید موجود در کالوس بسیار ناچیز است.

بررسی ریزازدیادی و میزان فلاونوئید زالزالک (Crataegus sp) از طریق کشت بافت Keywords:

sp Crataegus , فلاونوئید , کشت بافت , هورمون های گیاهی