سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

بیماری گل سبزی سیاه دانه در منطقه سمیرم اصفهان

Publish Year: 1388
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 63

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_IJFRPR-7-2_001

Index date: 19 September 2024

بیماری گل سبزی سیاه دانه در منطقه سمیرم اصفهان abstract

در بررسی­های سال ۱۳۸۶، بیماری گل­سبزی سیاه­دانه Nigella sativa L. در شهرستان سمیرم اصفهان مشاهده گردید. بطوری که بارزترین علائم ظاهری بیماری عبارتند از: رشد جوانه های جانبی فراوان روی ساقه های اصلی گل­سبزی، برگسائی و تبدیل مادگی به جسمی بزرگ و کیسه مانند، رشد جوانه در داخل گل، ریزبرگی و زردیزردی برگ­ها و کوتولگی شدید گیاه بود. به ­طوری­که رنگ­آمیزی برش­های  نازک تهیه شده از ساقه بوته های آلوده با محلول رنگی دینس (Dien’s stain) و مشاهده میکروسکوپی آنها، وجود لکه­های آبی پررنگ را در ناحیه آوندهای آبکش سیاه­دانه آلوده نشان داد. عامل گل­سبزی سیاه­دانه از طریق پیوند و زنجرک Lethierry Circulifer haematoceps از سیاه­دانه آلوده به سیاه­دانه­های سالم در گلخانه انتقال داده شد. میانگین میزان آلودگی مزارع سیاه­دانه به این بیماری ۱۴ درصد در مزارع کشت بهاره (اردیبهشت) و ۷/۲۰ درصد در مزارع کشت تابستانه (تیرماه) تعیین شد. میانگین تراکم جمعیت زنجرک ناقل در کشت های بهاره ۶/۳ حشره و در کشت های تابستانه ۵/۱۸ عدد حشره در هر ۱۰۰ تور حشره گیری بود که نشان­دهنده فعالیت بیشتر آنها در کشت های تابستانه این محصول می باشد. بر اساس علائم بیماری، انتقال توسط پیوند و زنجرک ناقل و واکنش مثبت به محلول رنگی دنیس، بیماری گل سبزی سیاه دانه در سمیرم ماهیت فیتوپلاسمایی دارد. بنابراین این اولین گزارش از وقوع بیماری گل­سبزی سیاه دانه در ایران می باشد.

بیماری گل سبزی سیاه دانه در منطقه سمیرم اصفهان Keywords:

بیماری گل سبزی سیاه دانه در منطقه سمیرم اصفهان authors

S. Jalali

نویسنده مسئول، مربی پژوهشی، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان

M. Nasresfahani

استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان

M.R. Bagheri

مربی پژوهشی، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
بی نام، ۱۳۸۱. آمارنامه کشاورزی استان اصفهان. معاونت برنامه ریزی ...
صالحی، م.، نجات، ن.، تقی زاده، م.، حمیدنژاد، ح.، و ...
کریم زاده اصفهانی، ج.، خرازی پاکدل، ع.، و خیری، م.، ...
منصف، ع.ا. و خیری، م.، ۱۳۷۰. نقش زنجرک های Neoaliturus ...
Bove, J. M., ۱۹۸۶. Stubborn and its natural transmission in ...
Davis, R. G. and Sinclair, W. A., ۱۹۹۸. Phytoplasma identity ...
Deeley, J., Stevens, W. A., and Fox, R. T. V., ...
Dubey, S. C., ۱۹۹۵. New forma specialis of Fusarium oxysporum ...
Gabor, J. and Nagy, F., ۱۹۷۲. Viruses and mycoplasma diseases ...
Kersting, U. and Baspinar, H., ۱۹۹۵. Seasonal and diurnal flight ...
Klein, M. and Raccah, B., ۱۹۹۱. Separation of two leafhopper ...
Liu, H. Y., Gumpf, D. J., Oldfild, G. N., and ...
Purcell, A. H., ۱۹۸۲. Insect vector relationships with prokaryotic plant ...
Sinha, J. N. and Singh, A. P., ۱۹۹۴. Nigella sativa, ...
Salehi, M. and Izadpanah, K., ۱۹۹۲. Etiology and Transmission of ...
Weisburg, W. G., Tully, J. G., Rose, D. L. and ...
نمایش کامل مراجع