اثر بخشی آموزش تاب آوری بر اشتیاق شغلی و انگیزش درونی در زنان فرهنگی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری بر اشتیاق شغلی و انگیزش درونی در زنان فرهنگی انجام گرفت. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان فرهنگی زن مقطع ابتدایی منطقه ۴ شهر تهران در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند و نمونه پژوهش شامل ۳۰ آزمودنی که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات پرسش نامه اشتیاق شغلی اوترخت و پرسشنامه انگیزش درونی مک کالی و همکاران استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره به کمک نرم افزارSPSS نسخه ۲۶استفاده شد. نتایج: نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که برنامه آموزش تاب آوری تاثیر معناداری بر افزایش انگیزش درونی و مولفه های آن در معلمان فرهنگی زن مقطع ابتدایی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل (۰۱/۰> p) دارد. نتیجه گیری: بخش دیگری از نتایج پژوهش، نشان داد که برنامه آموزش تاب آوری در افزایش اشتیاق شغلی معلمان فرهنگی زن مقطع ابتدایی موثر بوده است. لذا پیشنهاد می شود این روش های تمرینی در مطالعات آینده مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

آموزش تاب آوری , اشتیاق شغلی , انگیزش درونی , زنان فرهنگی