بررسی رابطه بین مهارت ارتباطی و هوش هیجانی با اضطراب امتحان دانش آموزان پایه دوم ابتدایی شهرستان گالیکش در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳

هدف از این پژوهش این است که اضطراب امتحان را بر اساس مهارت ارتباطی و هوش هیجانی دانش آموزان پایه دوم شهرستان گالیکش در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ می توان پیش بینی نمود. این پژوهش از منظر هدف نظری و از منظر روش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه دوم مقطع ابتدایی شهرستان گالیکش در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ می باشد که ۱۴۱۴ نفرند. با توجه به حجم جامعه آماری و بوسیله جدول جرسی و مورگان حجم نمونه آماری ۳۰۲ نفر برآورد شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون (۱۹۵۷)، پرسشنامه هوش هیجانی گلمن ۱۹۹۵ ، پرسشنامه مهارت های ارتباطی توسط ایندربیتزن و فوستر (۱۹۹۲) است. جهت تحلیل نیز از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان میدهد که ضریب تعیین ۴۸/۰ است، یعنی ۴۸ درصد اضطراب امتحان بر اساس مهارت ارتباطی و هوش هیجانی قابل پیش بینی است.

Keywords:

مهارت ارتباطی , هوش هیجانی , اضطراب امتحان