امکان سنجی پتانسیل جمع آوری آب باران از پشت بام (مطالعه موردی: دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران)

اساسی ترین نیاز انسان، آب است. حقیقتا ارزش آب، به سان عنصری پایدار و سازنده برای زندگی است. در سال های اخیر، با تغییر اقلیم و کاهش بارندگی و استفاده ناصحیح از منابع، به ویژه در ایران که بخش زیادی از آن را مناطق خشک تشکیل داده است، با مشکل کم آبی، روبرو هستیم. با توجه به پیک بارش ها در زمان محدود که منجر به آبگرفتگی معابر می شود، بنابراین مناسب است، تدبیری اندیشیده شود تا با برنامه ریزی صحیح، نیازهای آبی، بهبود یابد. از آن جایی که جمع آوری آب باران از زمان های دیرینه در ایران، نهادینه بوده است؛ و با در نظر گرفتن تازه ترین هشدار نشست سازمان ملل۲۰۲۳، در مورد وخیم تر شدن وضعیت کم آبی؛ هدف این پژوهش، بررسی یک سیستم جمع آوری آب باران برای دانشگاه مازندران است که در جهت رسیدن به فناوری های سبز انجام شده است. در این راستا تحقیق حاضر به قابلیت جمع آوری آب باران و تحلیل کمی و کیفی آن، پرداخته است. یافته ها در این پژوهش حاکی از آن هستند که در فصل پاییز با حجم مخزن ۱۵۰۰ متر مکعب و فصل زمستان با حجم مخزن ۷۵۰ متر مکعب و در فصل بهار با حجم مخزن ۶۰۰ متر مکعب و در فصل تابستان ۳۶۰ متر مکعب نیاز است که بدین ترتیب با یک مخزن ۱۵۰۰ متر مکعبی در دانشکده هنر و معماری که نمونه مطالعاتی این پژوهش است، می توان در فصول کم آبی و در مواقع بحرانی کمبود آب، از پتانسیل آب های جمع آوری شده، استفاده کرد.

Keywords:

آب باران , استحصال آب , امکان سنجی , فناوری سبز